Agni Yoga Hellas

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΥ ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ

Uncategorized

Ο Θησεύς -Θητεύ-ς -Θητεύ-ων στη Γνώση, έχει επιτελέσει τους 7 προκαταρκτικούς άθλους του, έχει μπει στην Ιερά Οδό, έχει εξαγνιστεί, και πορεύεται προς την Αθήνα -την επικράτεια της Ανώτερης Γνώσης.
Μέσω των 7 Άθλων -Δοκιμασιών και Υπηρεσίας έχει πυροδοτήσει τα 7 κύρια κέντρα (τσάκρα), και είναι έτοιμος για τον κορυφαίο του Άθλο -τον 8ο . Ο 8ος Άθλος σημαίνει όχι απλώς είσοδο στην Αθήνα -Σοφία, αλλά και βασιλεία σ΄αυτή την επικράτεια.
Ο αριθμός 8 θεωρείται ο αριθμός του Χριστού, δηλαδή της χρηστικής συνείδησης.
Στα Ιερά Μυστήρια της αρχαιότητας «Χριστός» ήταν εκείνος που ελάμβανε το «χρίσμα», δηλαδή γινόταν Βασιλεύς του Πνεύματος, μια μεγάλη Πνευματική Οντότητα.
Η είσοδος του Θησέα στην Αθήνα γίνεται στις 8 του μήνα Εκατομβαιώνα (Ιουλίου) -προοιωνίζοντας τον 8ο Άθλο.
Ο Θησέας θα απαλλάξει την Αθήνα από το φοβερό ετήσιο (ή κατ΄άλλη εκδοχή κάθε 9 έτη) φόρο προς την Κρήτη: τα 7 αγόρια και 7 κορίτσια, 7+7: τα 14 (από σύνολο 18) σεληνιακά πυρά, 7 του φυσικού και 7 του αστρικού σώματος.
Τα 4 νοητικά πυρά διαφεύγουν του θανάτου, που σημαίνει ότι το νοητικό στοιχείο δεν διαλύεται με το θάνατο.
[Τα λεγόμενα «σεληνιακά πυρά» είναι η ζωή του κατώτερου ανθρώπου, της προσωπικότητας, ενώ τα 49 «ηλιακά πυρά» ζωογονούν τον Ανώτερο Άνθρωπο, την αθάνατη Τριάδα (Άτμα ή Πνευματική -Καθολική Συνείδηση, Μπούντι ή στοιχείο της Αγάπης -Σοφίας και ενορατικής αντίληψης, και Μάνας ή Ανθρώπινη Συνείδηση και Αυτεπίγνωση).]

Ο Θησέας μαζί με τα 14 υποψήφια θύματα του Μινώταυρου επιβιβάζονται στο πλοίο Σαλαμινία.
Σαλα-μινία: σάλος, σάλασσα (άλλος τύπος της λέξης θάλασσα) -μινία: μάνους, νους. Ναυς (=Πλοίο): Νους.
Σάλος: Αέναη κίνηση.
Σαλαμινία Ναυς: ο αεικίνητος νους.
Κυβερνήτης Πλοίου: ο Ναυσίθοος.
Ναυς -θέω(τρέχω): Ταχυκίνητος εκγυμνασμένος νους.

Ο άθλος θα συντελεστεί στην «Κρήτη», το πεδίο σύγ-κρασης, συνεύρεσης, των τριών στοιχείων: φυσικού, αστρικού (θυμικού), και νοητικού, ή και των τριών Φυλών: 3ης, 4ης, 5ης.
Ο Θησέας αντιπροσωπεύει τον πιο προχωρημένο ανθρώπινο τύπο της 5ης Φυλής, αλλά επίσης το ίδιο το 5ο μετρώντας από πάνω προς τα κάτω στοιχείο της επταπλής ανθρώπινης υπόστασης, δηλαδή το νου (μάνας), που αγωνίζεται να «σώσει» το ευγενέστερο και υγιέστερο μέρος από τα δύο κατώτερα. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια αλχημιστική διαδικασία μετάλλαξης και μεταμόρφωσης.

Η θυσία στην Αφροδίτη.
Πρίν από τον απόπλου του Ήρωα, γίνεται μια θυσία στη θεά Αφροδίτη (Ομορφιά, Αγάπη, Πλανητική Καρδιά (Ιεραρχία). Θυσιάζεται μια Αίγα που μεταμορφώνεται σε Τράγο. Αυτό παραπέμπει στο πιο μυστηριώδες Ζωδιακό Σημείο, τον Αιγόκερω.
Δεν μπορούμε να υπεισέλθουμε τώρα σ΄αυτό το μεγάλο θέμα. Θα αρκεστούμε σε δύο επισημάνσεις.
Πρώτη: Κέρας=Σκεύος Θείας Αλχημείας, Κεραία λήψης Άνωθεν, Κέντρο Μπραχμαράντρα (Χιλιοπέταλος Λωτός).
Δεύτερη: Τράγος=Τριπλός
α)Στους πρόποδες του Όρους: ανέμελος, φιλήδονος.
β)Αναρριχώμενος: αποδιοπομπαίος.
γ)Στην κορυφή του Όρους: ο Ιερός Τράγος, ο «Μονόκερως του Θεού».
Μετουσιωτικές Διεργασίες στον Ήρωα Θησέα.

Άνοδος των ενεργειών από τα κατώτερα αιθερικά (Αίθρα) κέντρα στα ανώτερα (άνω του διαφράγματος), ενεργοποίηση του κέντρου της κεφαλής Μπραχμαράντρα.
Στην Κορυφή του Όρους λαμβάνει χώρα η μεγάλη συνειδησιακή μεταλλαγή: η Ύλη-Προσωπικότητα γίνεται Πνεύμα-Φως.
Είναι η εμπειρία του Χριστού στο Όρος Θαβώρ.
Η διαδικασία θα ολοκληρωθεί με τη μεγάλη Μάχη στα υπόγεια του Λαβύρινθου. Για να συμβεί αυτό ο Μινώταυρος πρέπει να ηττηθεί.
Το «εργαλείο» για τη φοβερή εμπειρία είναι ο Μίτος της Αριάδνης, το σωτήριο Νήμα.

Ας εξετάσουμε λοιπόν τι είναι η Αριάδνη.
Αριάδνη.
α)Άρι-αγνή: Πολύ αγνή.
Άρι= (επιτακτικό μόριο) πολύ
Αγνή=τα γράμματα δ και γ συχνά εναλλάσσονται (π.χ. Δα και Γα, ή Γη)
β)Arya (ή Aria) -Αgni (σανσκριτικά)
Arya: ευγενής
Agni: Πυρ, η βάση της Ζωής, η Ψυχική Ενέργεια.
Η αγνότητα, η καθαρότητα, η ανωτερότητα, η ευγένεια είναι έννοιες που υπάρχουν εμφατικά στο όνομα Αριάδνη.
Η σανσκριτική λέξη agni έχει και αυτή την ίδια έννοια μέσα της, καθώς το πυρ είναι κατεξοχήν καθαρτήριο και εξαγνιστικό μέσο.
Προφανής είναι η ταυτότητα της ελληνικής λέξης αγνή και της σανσκριτικής λέξης agni.
Έτσι: Αριάδνη: η Πάναγνη ή το Ευγενές Πυρ.
Η Αριάδνη λοιπόν συμβολίζει την:
1.Αρία (ή Αρεία)[ Το επίθετο αυτό ήταν χαρακτηρισμός πολύ προχωρημένων ατόμων, γιόγκι ή ρίσι (σοφών), και αποδόθηκε καταχρηστικά και ως μη όφειλε στην 5η Φυλή, τη δήθεν ανώτερη και ευγενή] Φυλή -την 5η.
Η 5η Φυλή ανέπτυξε το 5ο στοιχείο, το Μάνας-Νου [Η σανσκριτική λέξη manas(νους) βρίσκεται σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες, όπως π.χ. στην αγγλική λέξη man: το νοήμον ον, ο άνθρωπος, ή στην ελληνική μαν-θάνω, κ.τ.λ.].
Η Αριάδνη συνιστά την άριστη ποιότητα, που πέτυχαν λίγοι από την 5η Φυλή ή Ανθρωπότητα.
2.Ψυχή του Ανθρώπου.
Αυτήν η οποία χορηγεί το Νήμα της Ζωής και της Συνείδησης, το Σουτράτμα.
3.Μαθητεία (μαν-θητεία), τη θητεία του νου ή του νοήμονος ανθρώπου στην Πνευματική Ατραπό.
4.Μεγάλη Λευκή Αδελφότητα.
Η Χορηγός του σωτήριου Μίτου -της Διδασκαλίας του Φωτός.
Η Λευκή Μάγισσα Αριάδνη θα προμηθεύσει στον ήρωα Θησέα το σωτήριο Νήμα που θα τον βοηθήσει να βρει το δρόμο της εξόδου από το Λαβύρινθο.

Τι είναι αυτό το νήμα;
Ο Μίτος (Νήμα) της Αριάδνης
Η Σουτράτμα -Ανταχκαράνα
Αυτό που οδηγεί από το σκοτάδι στο Φως, από τα υπόγεια στα υπέργεια, από τη θανάσιμη παγίδα στο θρίαμβο και τη σωτηρία. Ο Μίτος της Αριάδνης παρέχει πάντοτε τη σωτήρια λύση σ΄ένα μεγάλο πρόβλημα, και μέγιστο όλων των προβλημάτων που είναι το υπαρξιακό.
Πώς λειτουργεί το Νήμα; Ας το δούμε.
Η ρίζα της ανθρώπινης ύπαρξης, βρίσκεται σ΄αυτό που συνήθως ονομάζεται Μονάδα ή (συνήθως στη Διδασκαλία της Άγκνι Γιόγκα) Σπέρμα του Πνεύματος. Από εκεί ξεκινάει, προβάλλεται ένα διπλοϋφασμένο νήμα φωτός, το οποίο περνώντας μέσα από όλα τα περιβλήματα της Μονάδας (ατμικό, βουδικό, νοητικό, αστρικό) καταλήγει στο φυσικό περίβλημα, το πυκνό φυσικό σώμα. Εκεί διχάζεται, αγκυροβολώντας το ένα ρεύμα φωτός στον εγκέφαλο και το άλλο στην καρδιά.
Τα δύο ρεύματα αποτελούν τις ιδιότητες της ζωής και της συνείδησης (επίγνωσης) που κάνουν τον άνθρωπο αυτό που είναι επί του φυσικού πεδίου. Η αποκοπή του νήματος από το φυσικό αγκυροβόλιο σηματοδοτεί το θάνατο του ατόμου. (Φυσικά, υπάρχουν και περιπτώσεις διαταραχής στη σύνδεση που έχουν ως συνέπεια διάφορες ψυχικές ή σωματικές παθήσεις). Αυτό το Νήμα ονομάζεται (στα σανσκριτικά) Σουτράτμα (sutra: νήμα, atma: πνεύμα, ψυχή).
Η Σουτράτμα συνδέει τον ανώτερο, αόρατο και αθάνατο Εαυτό με το κατώτερο, θνητό εγώ. Ο φυσικός άνθρωπος τροφοδοτείται, παίρνει τη ζωή του από τα ανώτερα πεδία, και κάθε του ενσάρκωση σημαίνει προβολή της Σουτράτμα στο φυσικό πεδίο, ενώ η απόσυρση από αυτό επιφέρει το θάνατο, που δεν είναι τίποτε άλλο παρά η απόσυρση της ενέργειας της ζωής -συνείδησης από το φυσικό πεδίο. Για κάθε θνητό ον έρχεται η μοιραία στιγμή που η Άτροπος κόβει το νήμα.
Η Σουτράτμα, το κατερχόμενο ρεύμα ζωής υπάρχει είτε ο άνθρωπος το γνωρίζει είτε το αγνοεί.
Έρχεται όμως η ώρα που ο άνθρωπος πρέπει να υφάνει ο ίδιος, συνειδητά, ένα νήμα σύνδεσης με τη Μονάδα του. Αυτό θα είναι ένα αντίστροφο, ανοδικό, ρεύμα, από την Προσωπικότητα προς την Μονάδα, το Σπέρμα ή Πυρήνα του Πνεύματός του. Πρέπει να χτίσει, να υφάνει, ένα Νήμα Επιστροφής στον «Οίκο του Πατρός» γιατί μόνον έτσι θα μπορέσει να βγει από τη ζοφερή σπηλιά της φθαρτότητας.
Το Νήμα της Ανόδου θα υφανθεί με νοητική ύλη, αλλά πολύ αγνή, πολύ ευγενή (Αριάδνη). Αυτό το Νήμα ονομάζεται Ανταχκαράνα, και όταν δομηθεί, τότε το Νήμα διασύνδεσης γίνεται πλέον τριπλό.
Η δόμηση της Γέφυρας -Ανταχκαράνα απαιτεί φυσικά τη δράση του Στοχαστή. Ποια δράση; Τη στροφή του νου προς τα πάνω, την πνευματική έφεση, τις υψηλές ιδέες, την έλξη προς ό,τι είναι Αγαθό, Ωραίο και Αληθινό. Το κλειδί της επιτυχίας ονομάζεται Αγνή Σκέψη: ανιδιοτελής, υψιπρεπής, σαφής, ευκίνητη.
Τι είναι αυτό που εξασφαλίζει το άριστο υλικό για τη σωτήρια δόμηση; Η Διδασκαλία του Φωτός, το Νήμα που τείνει η Αριάδνη -Λευκή Αδελφότητα στον θαλασσοδαρμένο αναζητητή.
Έτσι, η Ανταχκαράνα είναι το Νήμα Φωτός, η Γέφυρα, ο Δρόμος -Ατραπός της Επιστροφής.
Ο Υφαντής αυτού του Νήματος μπορεί να πει:
«Εγώ ειμί η Οδός…», και «Εγώ ειμί το Φως», γιατί πραγματικά γίνεται ο ίδιος η Οδός και το Φως.

Ο φόνος του Μινώταυρου
Πριν βγει από το σκοτεινό Λαβύρινθο, και για να μπορέσει να βγει, πρέπει να καταφέρει να φονεύσει το Τέρας που κρύβεται στα δαιδαλώδη σκότη, τον Μινώταυρο, τον Άνθρωπο -Ζώο ή μάλλον τον Άνθρωπο -Θηρίο.
Τι σκότωσε ο Θησέας: το καμα-μανασικό στοιχείο, δηλαδή το νου στην υπηρεσία των εγωιστικών και χαμηλών επιθυμιών, ή των ευτελών στοιχείων της Προσωπικότητας, τα οποία οδηγούν στο βασανιστικό Τροχό της Γέννησης και του Θανάτου. Αυτός είναι ο «θάνατος της σεληνιακής μορφής», και πρέπει να γίνει για να επιτευχθεί η έξοδος από το θανατηφόρο αδιέξοδο του Σπηλαίου -Λαβύρινθου. Γιατί όμως έχει λεχθεί:
«Πρέπει να βρεις το θάρρος με το δικό σου χέρι τη σεληνιακή σου να σφαγιάσεις τη μορφή».
Και, φυσικά, αυτή η «μορφή» κουβαλάει όλα τα παρελθόντα κακά, και ταυτίζεται με τον λεγόμενο «Ένοικο του Κατωφλίου» που αντιμάχεται το Φως του Ηλιακού Αγγέλου.
Η νίκη επί του Μινώταυρου είναι η νίκη της Χριστικής Φύσης επί της ζωώδους φύσης.
Το γεγονός αυτό σηματοδοτεί ένα κορυφαίο γεγονός στην πνευματική πορεία του Ανθρώπου, το οποίο τεχνικά αποκαλείται 3η Μύηση και δίνει γέννηση στον Άνθρωπο -Θεό.
Έτσι, η «θανάτωση» του Ανθρώπου -Θηρίου γεννά τον Άνθρωπο -Θεό.
Αυτό κατάφερε ο Θησέας, γι΄αυτό δεν μπαίνει απλώς στην «Αθήνα», αλλά γίνεται «βασιλέας» σ΄αυτήν, είναι πλέον κύριος της Σοφίας. Γι΄αυτό αναφέρεται ως αγαθός ηγεμών, εκπολιτιστής, ενοποιός των συνοικισμών, αυτός που εκχώρησε τα δικαιώματά του στο δήμο (ο ευεργέτης των πολλών και ταπεινών), ο ελεήμων, το άσυλο των ικετών και των αμαρτωλών.

Πνιγμός Αιγέα
1.Ο Αιγ-έας – Αίγα -Γαία: Στεριά. Το τελευταίο κομμάτι της Ατλαντίδας ή η Αιγκίς -η στεριά που ένωνε Ελλάδα και Μ. Ασία.
2.Η μικρότερη γήινη γνώση που βυθίζεται στη μεγάλη ωκεάνεια -Ποσειδωνία.
3.Η μικρή προσωπική επιθυμία που χάνεται ή αφομοιώνεται από τη μεγάλη Πλανητική Επιθυμία -Σχέδιο.
4.Ο γήινος Δάσκαλος (Πνευματικός Πατέρας), ο οποίος δεν χρειάζεται πλέον ενόψει του ωκεανού της Μεγάλης Διδασκαλίας και Ανώτερης Γνώσης και αντίληψης που ανοίγεται στον Ήρωα -Μύστη.

Ο κορυφαίος Άθλος του Θησέα συντελέσθηκε υπό τη σκιά του Αιγο -Τράγου, του Αιγόκερω, ο οποίος είναι το Ζώδιο της Θυσίας και θεωρείται η Πύλη του Θανάτου (ενώ η Πύλη της Ζωής είναι το Ζώδιο του Καρκίνου).
Φυσικά ο «θάνατος» αφορά την εγκατάλειψη της σεληνιακής φύσης και την είσοδο στο Πνευματικό Βασίλειο. Σηματοδοτεί το τέλος της γήινης έλξης. Ο 8ος Άθλος του Θησέα εμπεριέχεται σ΄ένα τρίγωνο ζωδιακών ενεργειών όπου στις τρεις κορυφές έχουμε:
Αιγόκερως -Κέντρο Κεφαλής, Ταύρος -Κέντρο Άζνα, Παρθένος(Αφροδίτη) -Κέντρο Σπονδυλικής Στήλης, και στο κέντρο του τριγώνου την Καρδιά.