Agni Yoga Hellas

Νίκολας Ρέριχ, ένας μεγάλος άνθρωπος του πνεύματος

Uncategorized

Σήμερα θα μιλήσουμε για τον άλλο πυλώνα της Άγκνι Γιόγκα, τον ακούραστο εργάτη της θεμελίωσης του Νέου Κόσμου, ενός κόσμου όπου η ομορφιά και η δημιουργία θα αποτελούν βασικά συστατικά της ανθρώπινης κοινωνίας. Ο εργάτης αυτός δεν είναι άλλος από τον Νίκολας Ρέριχ, τον σύντροφο –στη ζωή και στο έργο- της Έλενας Ρέριχ.

Ο Ν. Ρ. ήταν ένα μεγάλο πνεύμα πολύπλευρο και πολυτάλαντο. Σπουδαίος καλλιτέχνης, αλλά και ποιητής, συγγραφέας, αρχαιολόγος, βοτανολόγος, εξερευνητής. Πάνω απ΄όλα όμως ήταν μια προσωπικότητα που εμπνεόταν από υψηλές ιδέες που αφορούσαν την ευημερία και την πρόοδο της ανθρωπότητας. Είχε ένα συγκεκριμένο όραμα για την πραγμάτωση αυτού του στόχου, όραμα σύμφωνο με τις αρχές της Άγκνι Γιόγκα, το οποίο δεν άφησε στα όρια της θεωρίας αλλά εργάστηκε σε όλη του τη ζωή, για να το υλοποιήσει.

Για το σκοπό αυτό διέτρεξε Αμερική, Ευρώπη και Ασία, πραγματοποιώντας διαλέξεις, ιδρύοντας συνεργατικές καλλιτεχνών και επιστημόνων, και συνεργαζόμενος με επιφανείς ανθρώπους της τέχνης και της επιστήμης. Υπήρξε μεγάλος προπαγανδιστής της ειρήνης και της συνεργασίας, ενώ η σοφία και η καλοσύνη του τον έκαναν ανεπανάληπτο δάσκαλο. Την ευγένεια και την πνευματικότητά του μπορεί κανείς να διακρίνει αμέσως στους πανέμορφους πίνακές του, τους οποίους ζωγράφιζε ως την τελευταία μέρα της ζωής του. Πάνω από επτά χιλιάδες πίνακες άφησε πίσω του το άοκνο χέρι του αρκετούς από τους οποίους έγιναν αντικείμενο διαρπαγής από το Μουσείο – Ινστιτούτο που είχε ιδρύσει στη Νέα Υόρκη, μετά από μια άθλια προδοσία του συνεργάτη του Χορτς, με σύμπραξη λίγων ακόμη ατόμων.

Ο συγγραφέας και συνθέτης Stuart Isacoff γράφει: «Το πνεύμα της μυστικής παράδοσης που μοιράζονται ο Ρέριχ και άλλοι Ρώσσοι της πρωτοπορίας είναι ένα όραμα που γεφυρώνει τη μουσική, το χρώμα, την κίνηση και την ψυχή μέσω δημιουργίας έργων τα οποία γκρεμίζουν τα τείχη που χωρίζουν αυτές τις διαφορετικές όψεις εμπειρίας». Η ιδέα της κατάλυσης των φραγμάτων ανάμεσα σ΄αυτές τις όψεις της ανθρώπινης εμπειρίας παρουσιάζεται με την ιδέα της μυητικής θυσίας στο χορόδραμα «Η Ιεροτελεστία της Άνοιξης», γιατί ο σκοπός της μύησης είναι να γκρεμίσει τα φράγματα ανάμεσα στην υλική και την πνευματική επικράτεια μέσω χρήσης της τελετουργίας η οποία αποσκοπεί στην επανένωση ικανοτήτων που μπορούν να διακρίνουν πέρα από το υλικό πεδίο.

Πραγματικά, η αξία του ονόματος της τέχνης επιτελεί αυτό το έργο, το φανέρωμα του πνευματικού κόσμου και τη συνακόλουθη προσέγγιση ορατού και αοράτου. Στις δημιουργίες του Ν. Ρέριχ είναι απολύτως έκδηλη αυτή η ποιότητα. Και ακριβώς αυτή η ποιότητα είναι ειρηνοποιός, ενωτική και ανυψωτική, καθώς εκφράζεται με την πανανθρώπινη γλώσσα της ομορφιάς και της ευγένειας. Ο Ν. Ρ. πίστευε ότι στ΄αλήθεια «η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο», και αυτήν την πεποίθηση υπηρέτησε σε όλη τη ζωή του.

Ως εκφραστής της ουσίας της Άγκνι Γιόγκα, ο Ν. Ρ. στρατεύθηκε στον αγώνα της ανάπτυξης της ανθρώπινης συνειδητότητας, έτσι ώστε να μπορέσει ο άνθρωπος να δεχτεί το πύρινο βάφτισμα, το αναπόφευκτο στην Εποχή του Πυρός, δηλαδή το Ιερό Πυρ το εκπορευόμενο από τη θεία πηγή, μια πανίσχυρη ενέργεια, η οποία μπορεί να μεταμορφώσει το ανθρώπινο ον, τον πλανήτη, ολόκληρη τη ζωή πάνω σ΄αυτόν. Και για να καταστεί δυνατό αυτό, η συνειδητότητα του ανθρώπου πρέπει να εξελιχθεί κατάλληλα μέσα από τον εξαγνισμό, και την εκλέπτυνση των σκέψεων και των συγκινήσεων, αλλά και με τη γνώση των θεμελιωδών της Ύπαρξης. Η άξια τέχνη και η ελεύθερη επιστήμη υπηρετούν αυτή την αναγκαιότητα, καθώς η ομορφιά και των δύο αυτών εκδηλώσεων εκλεπτύνει και εξυψώνει τη συνειδητότητα.

Η Άγκνι Γιόγκα αντιτίθεται στον ασκητισμό και την απόσυρση από τον κόσμο. Ισορροπία και υπηρεσία στον κόσμο είναι οι θέσεις αυτής της Διδασκαλίας. Ιδιαίτερα αποδοκιμάζει την «απάρνηση του κόσμου», που όχι μόνο δεν βελτιώνει τη συνειδητότητα, αλλά την περιορίζει και την αποστεγνώνει. Ο κόσμος είναι προϊόν μεγάλων θυσιών, και μόχθων, και η περιφρόνηση της ομορφιάς του σημαίνει νέκρωση της ψυχής. Ο κόσμος είναι η χαρά της ψυχής, και η ορθή στάση προς αυτόν είναι συμμετοχή, αγάπη και αγώνας για τη σωτηρία και τη βελτίωσή του.

Είναι δυνατόν να φανταστεί κανείς τέχνη ή γνώση με «απάρνηση του κόσμου»; ! Αλλά τι μένει στον άνθρωπο αν απαρνηθεί την τέχνη και τη γνώση; Επομένως, όχι απάρνηση του κόσμου, αλλά κατανόησή του και γεφύρωση της ορατής και αόρατης όψης του, του υλικού και πνευματικού πεδίου ύπαρξης. Αυτή είναι μια άξια στάση ζωής, και είναι ακριβώς η στάση που τήρησε ο Ν. Ρέριχ, εκφράζοντάς την με τη μαγεία του χρωστήρα του και τη σοφία του λόγου του, γραπτού και προφορικού.

Αξίζει να γνωρίσει κανείς τη ζωή και το έργο αυτού του εξαιρετικού ανθρώπου –του καλλιτέχνη, του στοχαστή, του οραματιστή, του ειρηνιστή, του δασκάλου. Αληθινά, θα είναι πραγματική ευεργεσία για το πνεύμα του.