Agni Yoga Hellas

ΔΥΟ ΠΥΡΙΝΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ A΄μέρος

Uncategorized

Ο άνθρωπος της Νέας Εποχής, ο πολίτης του Νέου Κόσμου, είναι ο άνθρωπος του Πυρός, με άλλα λόγια ο ανθρώπινος τύπος που διαμορφώνει η Άγκνι Γιόγκα. Αυτός ο ανθρώπινος τύπος διακρίνεται από μια συγκεκριμένη συνειδησιακή ποιότητα, η οποία έχει δύο βασικά χαρακτηριστικά: ευγένεια και περιεκτικότητα. Ας εξετάσουμε λίγο αυτές τις δύο ιδιότητες, επειδή δεν έχουν τόσο αυτονόητο περιεχόμενο όσο μπορεί να υποθέτουν μερικοί.

Η ευγένεια δεν είναι η τήρηση κάποιου εξωτερικού τύπου, όπως π.χ. το να απευθύνεσαι στον άλλο στον πληθυντικό (μήπως μάλιστα αυτό είναι μια γαλατική ανοησία;), το να πηγαίνεις δώρα (συνήθως άχρηστα ή και βλαπτικά) σε εορτάζοντες ή να χρησιμοποιείς χαμηλούς τόνους (το οποίο δεν σημαίνει οπωσδήποτε ανεκτικότητα, αλλά μπορεί να σημαίνει και μαλθακότητα ή αδιαφορία ή δειλία).
Η πραγματική ευγένεια περιέχει μεγαλοψυχία, ανεκτικότητα, συμπάθεια, κοσμιότητα, αξιοπρέπεια, και, ακόμη έντονη αίσθηση του ωραίου και προπαντός καλή διάθεση απέναντι σε όλα τα όντα. Δικαιοσύνη και σεβασμός απέναντι στα δικαιώματα όλων των πλασμάτων είναι επίσης βασικές όψεις μιας ευγενικής φύσης. Επομένως, η ευγένεια συνιστά το άθροισμα όλων των καλών ιδιοτήτων και δεν είναι καθόλου μια επιφανειακή, ή και υποκριτική, ευπρεπής συμπεριφορά, αλλά η αυθόρμητη και ουσιαστική φύση ενός ανθρώπινου όντος. Και όταν ένα ανθρώπινο ον διαθέτει όλες τις ιδιότητες που απαριθμήσαμε, τότε μπορούμε να χαρακτηρίσουμε τον κάτοχό τους καλό άνθρωπο. Έτσι η λέξη «καλός» έχει ουσία, περιεχόμενο και πραγματικό νόημα, και δεν είναι μια κούφια αοριστολογία. Ασφαλώς, στην παραπάνω λίστα με τις όψεις της ευγένειας θα μπορούσε να προσθέσει κανείς και άλλες, κυρίως όμως εκείνην της πραότητας. Δεν είναι τυχαίο το ότι μεγάλα πνευματικά Όντα, όπως ο Ορφέας και ο Χριστός συσχετίζονται συμβολικά με το αρνί, τον Αμνό, και απεικονίζονται ως ο Καλός Ποιμήν, ή και να κρατούν ένα πρόβατο.
Βέβαια, σήμερα οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τον χαρακτηρισμό «πρόβατο» με την έννοια του πειθήνιου και χωρίς κρίση οπαδού, αλλά ο αρχαίος συμβολισμός δεν περιείχε καμιά τέτοια έννοια.
Ασφαλώς, τα αρχαία σύμβολα υποκρύπτουν και άλλες, πολύ βαθύτερες, σημάνσεις, πέρα από τις προφανείς. Αλλά για το θέμα που συζητάμε εδώ αρκεί η προφανής ερμηνεία, της πραότητας και αθωότητας.

Μιλώντας για πραότητα, δεν πρέπει βέβαια να φανταστεί κανείς ότι ο πράος άνθρωπος είναι άβουλος ή νωθρός ή αδιάφορος. Ο ευγενής άνθρωπος , έχοντας μέσα στη φύση του έντονα το αίσθημα του δικαίου, ανασύρει χωρίς να διστάσει το ξίφος της αγανάκτησης όταν αντιμετωπίζει αδικία, απάτη ή χυδαιότητα. Να θυμηθούμε, για παράδειγμα, την εκδίωξη των εμπόρων με το βούρδουλα, ή τον χαρακτηρισμό «γεννήματα εχιδνών» προς τους γραμματείς και Φαρισαίους εκ μέρους Εκείνου που θεωρείται κατ΄εξοχήν υπόδειγμα γλυκύτητας και πραότητας, Εκείνου που διακήρυσσε «μακάριοι οι πραείς, ότι αυτοί κληρονομήσουσι την γην»; Να θυμηθούμε τις αυστηρότατες καταγγελίες εναντίον των Ινδών αντίστοιχων των Φαρισαίων, των Βραχμάνων, του άλλου πραότατου Όντος, του Βούδα; Τέλος πάντων, ευγενής και πράος δεν σημαίνει νωθρός και αδρανής. Και μάλιστα, στην πραγματικότητα, σημαίνει το αντίθετο: ενδιαφέρον, γενναιότητα και μαχητικότητα.
Μακρηγορήσαμε λίγο, αλλά είναι ανάγκη να γίνεται σαφής διάκριση των εννοιών γιατί η θολερή και συγχυσμένη σκέψη είναι μεγάλο εμπόδιο στα μονοπάτια της Ζωής -όπου κι αν λειτουργεί η Ζωή.

Επομένως, το «ευγενής» είναι συνώνυμο του «καλός». Άλλωστε αυτό το φανερώνει η ίδια η λέξη, ευ-γένος: καλή φύση, αφού το ευ είναι το επίρρημα του επιθέτου αγαθός:καλός.
Η ευγένεια, όπως και κάθε άλλη ιδιότητα είναι κάτι που καλλιεργείται. Η καλλιέργεια της ευγένειας συνίσταται κυρίως σε αυτοπαρατήρηση, αυτοέλεγχο και αποφασισμένη επιμονή. Η διαδικασία διευκολύνεται πολύ όταν υπάρχει στη ζωή και κατανόηση των πλεονεκτημάτων της ευγενικής ύπαρξης. Ιδιαίτερα πρέπει να αποφεύγεται η χοντροκοπιά, η χυδαιότητα και η ανυπομονησία γιατί οι ιδιότητες αυτές αντίκεινται απολύτως στη φύση της ευγένειας.