Agni Yoga Hellas

ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ – 1

Uncategorized

Κάθε άνθρωπος θα δεχθεί επιθέσεις στη ζωή του, επιθέσεις οργής, επιθέσεις φθόνου, επθέσεις αρπακτικότητας, επιθέσεις σωματικής βίας, επιθέσεις λεκτικές, αλλά και επιθέσεις νοητικές. Σε όλες τις περιπτώσεις όμως υπάρχει το στοιχείο της βίας, βίας απρόκλητης υποκινούμενης από κακία.
Μεταξύ των διαφόρων ειδών επίθεσης, ιδιαίτερα αξιοπρόσεκτες είναι εκείνες που γεννιούνται από φανατισμό και μισαλλοδοξία. Αυτού του είδους οι επιθέσεις συμβαίνει συχνότατα να πάρουν ομαδικό, ακόμα και εθνικό χαρακτήρα, όπως έχει δείξει η πιο πικρή ιστορική πείρα. Πράγματι, η ανθρώπινη ιστορία είναι γεμάτη φρικιαστικές σελίδες τέτοιας αγριότητας, γνωστές σε όλους ώστε δεν χρειάζεται ειδική μνεία.
Αν κοιτάξει κανείς βαθιά στην επιθετική συνειδητότητα, θα δει ότι η επιθετικότητα υποκινείται από εγωισμό τραυματισμένο από κρυμμένο σύμπλεγμα κατωτερότητας, από απόρριψη, από αβεβαιότητα και από φόβο. Αυτά τα συναισθήματα φορτίζουν τη συνειδητότητα με το πάθος της επιβολής επί του αντικειμένου που αντιμετωπίζεται ως αντίπαλο δέος για διάφορους λόγους, π.χ. επειδή έχει πετύχει κάτι καλύτερο, ή επειδή τυγχάνει μεγαλύτερης αποδοχής, ή επειδή είναι απλώς διαφορετικό.
Κατά κανόνα βέβαια, όλες αυτές οι ψυχικές διεργασίες γίνονται υποσυνείδητα, και το υποκείμενο σ΄αυτές άτομο ποτέ δεν θα παραδεχτεί ότι διακατέχεται από τέτοιες παρωθήσεις.

Ιδιαίτερη περίπτωση είναι εκείνη που αφορά άτομα που βρίσκονται πάνω στην πνυεματική Ατραπό. Τα άτομα αυτά δεν πρόκειται να αποφύγουν εχθρικές επιθέσεις, ακόμα κι αν στα πρώτα βήματα δεν είναι τόσο εμφανείς. Και αυτό οφείλεται στο ότι οι επιθέσεις είναι μεταμφιεσμένες και προέρχονται συχνά από το οικείο περιβάλλον. Βέβαια, τα πρόσωπα από τον φιλικό ή οικογενειακό περίγυρο δεν διακατέχονται προς το ίδιο το δικό τους μέλος, αλλά, ενδόμυχα ή και φανερά, αντιτίθενται στις πνευματικές επιλογές του ανθρώπου τους. Έτσι, η συμπεριφορά και οι ενέργειές τους κατευθύνονται στο να παρεμβάλλουν εμπόδια σ΄αυτή την ανεπιθύμητη γι΄αυτούς πορεία.
Στην παραπάνω περίπτωση, τα εχθρικώς διακείμενα οικεία πρόσωπα υποβάλλονται συχνότατα, χωρίς επίγνωσή τους, από σκοτεινούς υποβολείς και ψιθυριστές. Το άτομο, το υφιστάμενο αυτού του είδους τις επιθέσεις, μπορεί να αντισταθεί ή να υποκύψει, εν όλω ή εν μέρει, στις πιέσεις αυτές, ανάλογα με το σθένος, την αποφασιστικότητα και την ικανότητα διάκρισης που διαθέτει.
Πέρα από τις συγκαλυμμένες επιθέσεις, ο πνευματικός οδοιπόρος θα αντιμετωπίσει και τις απροκάλυπτες που παίρνουν διάφορους βαθμούς έντασης αλλά και μορφές πίεσης.
Ωστόσο, οι πιο επικίνδυνες και δύσκολες περιπτώσεις επίθεσης είναι εκείνες που δέχεται το άτομο με τη μορφή υποβολιμαίων σκέψεων και συναισθημάτων που στοχεύουν δολερά στην ίδια του τη συνειδητότητα από σκοτεινές και δυσδιάκριτες πηγές. Αυτές βρίσκουν αλάνθαστα το αδύνατο σημείο και τις ρωγμές στην πανοπλία του, που μπορει να είναι η αμφιβολία, η ματαιοδοξία, η μαλθακότητα, η αναβλητικότητα, ή οποιοδήποτε από τα λεγόμενα «Επτά θανάσιμα αμαρτήματα».
Από αυτές τις μαύρες τρύπες ίσως η πιο θανάσιμη είναι η αμφιβολία. Γιατί η αμφιβολία υποδηλώνει διπλή βούληση και αναποφασιστικότητα. Δικαίως έχει παρομοιαστεί με «τρύπιες τσέπες». Πραγματικά συνιστά τρύπα στη συνειδητότητα. Αυτή η τρύπα μπορεί ν΄αφήσει να γλιστρήσουν έξω τα μαργαριτάρια και να επιτρέψει την είσοδο σε δηλητηριώδη ερπετά όπως ο φόβος και ο πειρασμός σε θανατηφόρους πειρασμούς. Τέλος, η αμφιβολία είναι συνήθως η μήτρα όλων των αδυναμιών, και μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στην αντίπερα όχθη. Σε κάθε περίπτωση, όταν «βάλλεις αμφί», όταν τα βέλη της σκέψης είναι εναντιόδρομα, αλληλοεξουδετερώνονται, δηλαδή το αποτέλεσμα μηδενίζεται. Η αμφιβολία οδηγεί σε αποτυχία και ταπείνωση.

Έτσι έχουν τα πράγματα, και κανείς -ΚΑΝΕΙΣ- δεν μπορεί να γλιτώσει τις επιθέσεις, από την αρχή ως το τέλος της γήινης πορείας του, επιθέσεις κλιμακούμενης έντασης και ποικίλλουσας μορφής. Και λέμε ότι τέτοια είναι η φύση των πραγμάτων, επειδή η εναντίωση είναι αναγκαία συνθήκη για την άνοδο. Όσο περισσότερη η πίεση της αντλίας, τόσο περισσότερο το νερό από το πηγάδι -μια γνωστή κοινοτοπία, που όμως δεν λαμβάνεται πάντοτε σοβαρά υπόψη.
Και άλλη μια σοβαρή ειδοποίηση συχνά λησμονείται, ότι μπορεί οι φίλοι να είναι μεταμφιεσμένοι εχθροί, και, αντίθετα, οι εχθροί να είναι μεταμφιεσμένοι φίλοι. Γι΄αυτό και η προτροπή του Μεγάλου Διδασκάλου: «αγαπάτε τους εχθρούς υμών…» – αλλά μιλάμε για τους προσωπικούς εχθρούς, όχι για τους εχθρούς του Γενικού Καλού που είναι άλλο θέμα κα δεν το συζητάμε εδώ τώρα. Οι προσωπικοί εχθροί είναι οι χρήσιμοι εχθροί, γιατί ακονίζουν το ξίφος της αγωνιστικότητας. Μόνον η αγωνιστικότητα εγγυάται την επιτυχία: «Αγώνας είναι η βάρκα του Αρχάτ», «Αγώνας είναι το κλειδί για κάθε κλειδαριά».

Αντιλαμβάνεται τώρα καθένας ότι χρειάζεται μεγάλη ικανότητα διάκρισης για να διακρίνει κανείς ποιος είναι φίλος, ποιος εχθρός, ποιος είναι χρήσιμος και ποιος επικίνδυνος, γιατί μόνο με αυτή τη διάκριση θα μπορέσει να αντιμετωπίσει με τον ορθό τρόπο την κάθε περίπτωση. Γι΄αυτό η διάκριση θεωρείται αναγκαία ποιότητα πάνω στον πνευματικό δρόμο. Ωστόσο, είναι και αυτή μια ιδιότητα που καλλιεργείται και οξύνεται με τον καιρό και την προσπάθεια. Αρκεί να υπάρχει σταθερή απόφαση και αγωνιστικότητα.