Πάλι ερχόμαστε στο θέμα του Πυρός. Το θέμα αυτό είναι τόσο μεγάλο ώστε δεν ξέρει κανείς από πού ν΄αρχίσει και που να τελειώσει. Και τι μπορείς να πεις μέσα σε λίγες γραμμές; Παρ΄όλα αυτά, θα καταβάλουμε την αναγκαία φιλότιμη προσπάθεια. Θα μας βοηθήσει σ΄αυτό ο Λόγος του Ίδιου του Διδασκάλου.
«Το στοιχείο του Πυρός, εκείνο που διεισδύει σε όλα, το εξόχως δημιουργικό και ζωοποιό, παρατηρείται και εκτιμάται ελάχιστα. Ένα πλήθος ανούσια και ασήμαντα ζητήματα απασχολούν την ανθρώπινη συνειδητότητα, ενώ της διαφεύγει το πιο θαυμαστό…» «Οι άνθρωποι συνέλαβαν μια χονδροειδή εκδήλωση με τη μορφή του ηλεκτρισμού, αν όμως δεν εφαρμόσουν τις πύρινες ιδιότητες του ανθρώπινου οργανισμού, δεν μπορούν να προχωρήσουν σε μια εκλέπτυνση της εκδήλωσης. Μια νέα αυγή θα έρθει για την ανθρωπότητα όταν η κατανόηση του Πυρός μπει μέσα στη ζωή.»

Το Πυρ, λοιπόν, είναι δημιουργικό και ζωοποιό, και διαπερνά τα πάντα, επομένως και τον ανθρώπινο οργανισμό. Η ανθρωπότητα όμως αναγνωρίζει μόνο τις χονδροειδείς εκδηλώσεις του, τη φυσική φωτιά και τον ηλεκτρισμό. Δεν μπορεί όμως να αγνοείται η λεπτότερη φύση του Πυρός, το φως και η ακτινοβολία, στην ορατή και στην αόρατη υπόστασή τους.
«Πρέπει να επισημανθεί ότι η ένταση του πυρός αντανακλάται σε όλες τις λειτουργίες του σώματος. Δεν πρέπει να ξεχνά κανείς ότι ενώ το Πυρ του Διαστήματος μπορεί να θεραπεύσει πληγές, από την άλλη είναι δυνατόν να εντείνει τους ιστούς…»
«Όταν μιλάμε για τη φλόγα που δεν καίει, δεν πρέπει να ξεχνάμε το αναλίσκον Πυρ…»

Το Πυρ είναι ζωοποιό και δημιουργικό, μπορεί όμως να γίνει και καταστροφικό. Το αποτέλεσμα παράγεται από τις συνθήκες, και οι συνθήκες δημιουργούνται από τον άνθρωπο.
Η καταστροφικότητα του Πυρός, τόσο του φυσικού όσο και του λεπτοφυούς, εκδηλώνεται και στη Φύση με τη μορφή σεισμών, ηφαιστειακών εκρήξεων, και κλιματολογικών ακροτήτων, και στον άνθρωπο με τη μορφή επιδημιών, ασθενειών, και σωματικών προσβολών.
Ανάμεσα στους σωματικούς κινδύνους υπάρχει μια ιδιαίτερη κατηγορία, η οποία αφορά τους πιο εξελιγμένους μεταξύ των ανθρώπων. Μιλάμε για την ανάφλεξη των κέντρων, η οποία είναι εξαιρετικά επώδυνη και μη θεραπεύσιμη με καμία γνωστή ιατρική παρέμβαση. Ας ακούσουμε:
«…Όταν η μοναχή βογκάει ¨καίγομαι, καίγομαι¨, κανένας γιατρός δεν γνωρίζει πώς να την ανακουφίσει… Το πυρ μπορεί να καταπραϋνθεί μόνο με πυρ -με άλλα λόγια, με την ενέργεια της καρδιάς… Εμείς θεραπεύουμε τη φλόγωση με ένα ρεύμα: Τέτοιες φλογώσεις μπορεί να εμφανιστούν σε διάφορα κέντρα. Ο κύριος όμως κίνδυνος βρίσκεται κοντά στη καρδιά, στο ηλιακό πλέγμα, και στο λάρυγγα. .. Όποιος είχε έστω και μία μόνο εμπειρία του εσωτερικού πυρός κατανοεί τον κίνδυνο της ανάφλεξης των κέντρων. Γνωρίζει την αγωνία που βιώνει όταν διεισδύει το πυρ. Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν υπάρχει υπαιτιότητα του ατόμου, εκτός ίσως λόγω εκνευρισμού. Συχνά τα πύρινα ξεσπάσματα οφείλονται σε εξωτερικές επιδράσεις, και στην περίπτωση ενός εκλεπτυσμένου οργανισμού, σε κοσμικές αιτίες. Η κούραση της καρδιάς ανοίγει πραγματικά τις πύλες στον εχθρό. Έτσι, το δημιουργικό Πυρ μπορεί να μεταλλαχθεί σε μια καταστροφική φλόγα. Αυτό πρέπει να το θυμάστε, γιατί οι εκρήξεις μπορούν να αναπτυχθούν από μερικές αφορμές…»

Από το πιο πάνω απόσπασμα κατανοείται ότι το πυρ μπορεί να πλήξει ανθρώπινα όργανα και κέντρα και ατόμων συνηθισμένης συνειδησιακής ανάπτυξης και ατόμων με ιδιαίτερη πνευματικότητα, όπως στο παράδειγμα της μοναχής. Στην τελευταία όμως περίπτωση, δεν υπάρχει αρρώστια αλλά μια ιδιάζουσα εκδήλωση του πυρός, την οποία αδυνατεί να αναγνωρίσει και να αντιμετωπίσει ο συνήθης γιατρός.
Η Άγκνι Γιόγκα, ως κατ΄εξοχήν, Επιστήμη του Πυρός, εκθέτει με πληρότητα τόσο τις δημιουργικές όσο και τις καταστροφικές εκδηλώσεις του Πυρός. Προσφέρει αφειδώς συμβουλές και προειδοποιήσεις. Τώρα που η Γη δέχεται καταιγισμό πύρινων ενεργειών, οι κίνδυνοι είναι αυξημένοι. Οι εισρέουσες ενέργειες πρέπει να οδηγήσουν σε αναβάθμιση της πλανητικής ζωής και σε θεραπεία πολλών δεινών που τη μαστίζουν. Αυτό όμως προϋποθέτει αποδοχή και αφομοίωση -δηλαδή εφαρμογή- αυτών των ενεργειών. Το πώς μπορεί να επιτευχθεί αυτό εκτίθεται στους πολλούς τόμους της Διδασκαλίας, όπως εκτίθενται και οι ολέθριες συνέπειες από τη μη αποδοχή των νέων ενεργειών.

Ζούμε σε δύσκολους καιρούς. Όμως οι δύσκολοι καιροί έχουν μέσα τους την ευλογία της αυξημένης προσπάθειας και των νέων δυνατοτήτων. Όσο σκληρότερες οι συνθήκες τόσο μεγαλύτερες οι ευκαιρίες.
Η άριστη εκδήλωση του Πυρός στον άνθρωπο είναι το Πυρ της καρδιάς. Το πυρ της καρδιάς είναι το ίδιο με το πυρ της Ιεραρχίας, και αυτός είναι ο μόνος ασφαλής δρόμος που εγγυάται την επιτυχία.
Σ΄αυτό το θέμα θα επανέλθουμε.