Έλξη και Άπωση, Γοητεία και Αποστροφή

Ο αόρατος κόσμος (ή κόσμοι) συναντά τρεις τρόπους αντιμετώπισης. Ένας τρόπος είναι φόβος, ακόμη και τρόμος. Ένας άλλος τρόπος είναι η -έως και απόλυτη- αγνόησή του. Και ο τρίτος τρόπος είναι η έλξη, διαφόρων βαθμών, προς αυτόν.

Μιλώντας υπεύθυνα και με πλήρη γνώση του θέματος, η επιστήμη της Ζωντανής Ηθικής, η Άγκνι Γιόγκα, παρέχει πολύτιμες πληροφορίες, συμβουλές και προειδοποιήσεις. Το κεφάλαιο «αόρατος κόσμος» συνιστά βασικό κορμό αυτής της Διδασκαλίας και καλύπτει τεράστιο τμήμα της λόγω της σοβαρότητάς του και μάλιστα ενόψει της Πύρινης Εποχής, βασική εκδήλωση της οποίας θα είναι η επανασύνδεση των κόσμων.

Η επιπόλαιη και ανεύθυνη σκέψη μπορεί να λέει: Είτε υπάρχει ο αόρατος κόσμος είτε όχι, δεν μας αφορά ιδιαίτερα. Έχουμε πολύ σημαντικότερα θέματα εδώ που βρισκόμαστε τώρα! Τέτοια σκέψη είναι όχι μόνο ανόητη αλλά έχει και άκρως σοβαρές συνέπειες. Είναι οπτική φτωχότερη και από του τυφλοπόντικα, προϊόν βαθιάς άγνοιας, δυστυχώς μερικές φορές ηθελημένης. Η πραγματικότητα όμως ρητά και κατηγορηματικά διακηρύσσει ότι η γνώση για τον αόρατο κόσμο συνιστά τώρα την πιο μεγάλη αναγκαιότητα. Η απομόνωση της γης, του υλικού κόσμου δεν μπορεί να συνεχιστεί, όχι μόνον επειδή έτσι θα διαιωνίζεται η ανθρώπινη δυστυχία, αλλά και επειδή συνεπάγεται πρόωρη πλανητική καταστροφή.

Το πρώτο που πρέπει  να κατανοηθεί είναι η ύπαρξη του αόρατου κόσμου και το ότι ο κόσμος αυτός είναι όχι μόνο ζωντανός αλλά και απολύτως διαπλεκόμενος και αλληλενεργός με τον πυκνό κόσμο. Επίσης ότι είναι αναπόφευκτος.

Ας εξετάσουμε τα επακόλουθα της στάσης απέναντι σ΄εκείνη την πραγματικότητα, αναφορικά με τα μεμονωμένα άτομα. Ο αρνητής του αόρατου κόσμου αφενός φτωχαίνει αξιολύπητα την ύπαρξή του, αφετέρου δε ετοιμάζει για τον εαυτό του μια κατάσταση ασυνειδησίας μετά το πέρασμά του στην άλλη πλευρά. Για μια τέτοια νοοτροπία ολόκληρη η ύπαρξη συνιστά μια τραγικότητα κι ένα εφιαλτικό αδιέξοδο. Ο αρνητής έχει επιβάλει μόνος του στον εαυτό του την πιο σκληρή καταδίκη. Έχει κλείσει ερμητικά τις πύλες της ελπίδας. Μειονεκτική είναι και η θέση εκείνου, ο οποίος αδιαφορεί για τη σχετική γνώση, περιφρονώντας κατ΄ουσίαν τις πληροφορίες των μεγαλύτερων πνευμάτων, που πέρασαν απ΄αυτή τη γη, αλλά και τις μαρτυρίες αμέτρητων ανθρώπων κάθε φυλής, εποχής, και μορφωτικού επιπέδου. Αυτά τα αδιάφορα άτομα ετοιμάζουν για τον εαυτό τους πολύ δυσάρεστες εκπλήξεις. Επιπλέον, θα λυπηθούν πολύ για τον χαμένο χρόνο και για τις χαμένες ευκαιρίες βελτίωσης και εμπλουτισμού της ύπαρξής τους.

Η τρίτη κατηγορία ανθρώπων είναι εκείνη που πιστεύει στην πραγματικότητα της αόρατης σφαίρας, στις περισσότερες των περιπτώσεων όμως η αντιμετώπισή της δεν είναι η ορθή. Οι πιο πολλοί την αντιμετωπίζουν με φόβο είτε επειδή έχουν ακούσει δυσάρεστες έως και τρομαχτικές αφηγήσεις, είτε επειδή έτυχε να έχουν οι ίδιοι κάποια άσχημη εμπειρία, είτε επειδή απλώς είναι ένα πεδίο άγνωστο. Ο φόβος όμως είναι, όπως έχουμε ήδη πει, ένας σκοτεινός μαγνήτης που απωθεί το φως. Επομένως, είναι ο χειρότερος σύμβουλος.

Είναι γεγονός ότι υπάρχουν ζοφερές περιγραφές, υπάρχει όμως και αφθονία ευχάριστων, ακόμη και ευδαιμονικών περιγραφών. Αυτό μπορεί να μοιάζει αντιφατικό, εντούτοις αποτελεί μια πραγματικότητα που έχει μια πολύ απλή εξήγηση. Επειδή ο αόρατος κόσμος είναι ένα απέραντο πεδίο που εμπεριέχει κάθε είδους κατάσταση, δεν είναι δύσκολο να κατανοήσει κανείς αυτές τις διαφορές. Είναι η ποιότητα της συνειδητότητας, που καθορίζει την αρμόζουσα κατάσταση για τον ένοικο αυτού του κόσμου. Ο ζόφος και το έρεβος αφορά μόνο τις εξαχρειωμένες ψυχές, επειδή αυτές οι ίδιες το έχουν προκαλέσει. Ο μέσος και ο –έστω με τη συμβατική έννοια- καλός άνθρωπος δεν έχει κανένα λόγο να φοβάται. Όμως, όπως έχει λεχθεί, το τέλος του φόβου έρχεται με τη γνώση. Η γνώση βέβαια είναι πληροφοριακό υλικό, το οποίο πρέπει να προσληφθεί σε πρώτη φάση, και στη συνέχεια να κατανοηθεί και να αφομοιωθεί. Η τελευταία λειτουργία είναι έργο του λεγόμενου βουδικού στοιχείου, το οποίο πρέπει να ενεργοποιηθεί, καθώς υπάρχει μέσα σε κάθε ανθρώπινο ον. Τότε έρχεται η φώτιση.