Όποιος λαχταρά το φως, όποιος επιθυμεί να κομίσει φως στον κόσμο πρέπει να φωταγωγηθεί ο ίδιος. Και πώς θ΄ανάψει τους πυρσούς του; Ευτυχώς, υπάρχει η Πηγή του ανεξάντλητου Φωτός, απ΄όπου μπορεί να αντλήσει τη σωτήριο δωρεά.
«Εγώ ειμί το Φως του Κόσμου» – έτσι λέει ο Φωτοδότης, ο κάθε Υιός του Θεού. Και η φωτοχυσία του προσφέρεται απλόχερα σ΄εκείνον που θέλει να λάβει, ο οποίος μπορεί να λάβει όσο αντέχει.
Το θαύμα του φωτός είναι ότι μεταλαμπαδεύεται χωρίς να μειώνεται στο ελάχιστο. Όμως, για να λάβει κάποιος, πρέπει να ανοίξει την ψυχή του, να είναι δεκτικός. Γιατί βέβαια μιλάμε για το πνευματικό Φως και αυτό μπορεί να πυροδοτήσει μόνο τη λαμπάδα της ψυχής, της συνειδητότητας. Και πώς ανοίγουν οι πύλες της ψυχής; Όταν αφήσει κανείς απέξω κάθε προκατάληψη αφενός, και αφετέρου όταν γίνει πραγματικά επικλητικός. «Πραγματικά» σημαίνει μέσα από την καρδιά του. Καμία κλήση της καρδιάς δεν μένει αναπάντητη.
Αλλά, βέβαια, κάθε επίκληση αναφέρεται κάπου. Απευθύνεται κάπου. Πού απευθύνεται; Φυσικά, στο Ανώτερο. Το πρώτο βήμα της πορείας προς το Φως είναι η αποδοχή του Ανώτερου. Η άρνηση του Ανώτερου φράζει ερμητικά την Οδό προς το Φως. Βυθίζει το πνεύμα στο έρεβος.
«… Αρνητές, νιώστε στην ασφυξία σας ότι το φως υπάρχει στο πνεύμα! Αυτό που έχετε αποθηκεύσει θα εξαντληθεί πρόωρα. Πού θα στραφείτε, μαραμένοι, στο κατώφλι του θανάτου; Αληθινά, λέω, δεν γνωρίζετε τις πνευματικές ασπίδες και καλύπτετε τον εαυτό σας με τα παρδαλά κουρέλια της Μάγια!»
[Άγκνι Γιόγκα, παρ. 630]
Πού, λοιπόν, είναι το φως, η δύναμη, η επιτυχία; Στην πνευματική Ηγεσία του κόσμου, την Ιεραρχία του Φωτός. Εκεί υπάρχει το Χέρι που οδηγεί στη σωτηρία, που δείχνει σ΄ένα καλύτερο πεπρωμένο.
«Θα πω ότι μπορείτε να γίνετε συμμέτοχοι στην εξέλιξη του Κόσμου. Μπορείτε να γίνετε κύριοι της κληρονομιάς των αιώνων. Μπορείτε να εκδηλώσετε το πεπρωμένο του πλανήτη. Όμως αφήστε το πυρ να ανάψει! Μη σβήνετε το ιερό πυρ του πνεύματος. Μην απορρίπτετε το Χέρι.
[Άγνι Γιόγκα, παρ. 640]
Ποια είναι η «κληρονομιά των αιώνων» που μπορεί να πραγματώσει ένα θαυμαστό μέλλον; Η Διδασκαλία που εκπορεύεται από την Ιεραρχία του Φωτός. Αυτή είναι ο Άγιος Πυρσός που φωταγωγεί τις ανοιχτές ψυχές και τον Κόσμο.
Βέβαια, μιλώντας για φωταγώγηση της ψυχής πρέπει να εννοήσει κανείς ότι αυτό ισοδυναμεί με μια διαδικασία τελειοποίησης. Και η τελειοποίηση λαμβάνει χώρα μέσα στη συνειδητότητα. Εκεί κατευθύνεται η προσπάθεια των Ανώτερων Όντων – Διδασκάλων, διότι αυτή είναι η μόνη πραγματικότητα και επομένως ο ρυθμιστής όλων των καταστάσεων.
Η Διδασκαλία υποδεικνύει τέσσερις τρόπους τελειοποίησης:
«… Υπάρχουν τέσσερις τρόποι τελειοποίησης: αποδοχή του δώρου της Διδασκαλίας, απελευθέρωση από το εγώ, εκδήλωση θάρρους με επίγνωση όλων των κινδύνων, και απόκτηση της ικανότητας να κάνεις τους εχθρούς να εργάζονται για το Γενικό Καλό.»
[Άγκνι Γιόγκα, παρ. 643]

Η Διδασκαλία που είναι κατάλληλη και αναγκαία στην παρούσα χρονική φάση, η Διδασκαλία που μπορεί να χτίσει τον Νέο Κόσμο, να διαμορφώσει τον Νέο Άνθρωπο, είναι η Άγκνι Γιόγκα, η Διδασκαλία που εμπεριέχοντας όλες τις προγενέστερες ιερές Διδασκαλίες, οδηγεί στους θαυμαστούς δρόμους του Απείρου. «… Και μόνη η συνειδητοποίηση της Ιεραρχίας και της Αδελφότητας Μας κατευθύνει ήδη τον ταξιδιώτη από το πιο σύντομο μονοπάτι στο Άπειρο.»
Πόση δύναμη, πόση χαρά γεμίζει την ψυχή η κατανόηση και αποδοχή της Ιεραρχίας, η οποία θεμελιώνεται πάνω σε Κοσμική Νομοτέλεια.
«Από όλες τις αρχές που οδηγούν στη διερεύνηση της συνειδητότητας, η αρχή της Ιεραρχίας είναι η πιο ισχυρή…»
«… Ολόκληρο το Σύμπαν είναι διαποτισμένο μ΄αυτή την αρχή… Επομένως ο άνθρωπος, όντας μέρος του Κόσμου, δεν μπορεί να χωρισθεί απ΄αυτή την αρχή…» «Η Ιεραρχία επιβεβαιώνεται στο Σύμπαν με κοσμικό Νόμο…»
Η αναγνώριση αυτής της αρχής οδηγεί στο Φως. Η άρνησή της βυθίζει στο σκοτάδι.