Συνοψίζοντας η Άγκνι Γιόγκα δόθηκε την κρίσιμη στιγμή του τέλους μιας Εποχής και μιας Φυλής, για να εγκαινιάσει μια Νέα Εποχή και μια Νέα Φυλή, ανώτερη της προηγούμενης. Η ίδια η Διδασκαλία είναι ο Οδηγός προς αυτή την αναβάθμιση. Η ανωτερότητα του νέου ανθρώπου θα συνίσταται στη διευρυμένη του αντίληψη για τη Ζωή και τον Κόσμο, η οποία θα διαμορφώνει κι ένα αντίστοιχα υψηλότερο ήθος. Η άλλη ονομασία της Γιόγκα –«Ζωντανή Ηθική»- είναι πολύ ενδεικτική σε ό,τι αφορά τον χαρακτήρα της επιδιωκόμενης εξελικτικής αναβάθμισης. Ο Νέος Άνθρωπος δεν θα είναι απλώς καλύτερα πληροφορημένος σχετικά με τους νόμους της Ύπαρξης αλλά θα υπερέχει και ηθικά έναντι της αποχωρούσας Φυλής, στην οποία μπορεί καθένας να διακρίνει φανερά σημάδια εκφυλισμού.

Η ίδια η Διδασκαλία περιέχει όλα τα στοιχεία που χρειάζονται για τη μεγάλη μεταμόρφωση του ανθρώπου. Περιέχει δηλαδή τη Γνώση την αναγκαία για τη δημιουργία ενός υψηλότερου κραδασμού, ο οποίος θα εναρμονιστεί με εκείνον του Ανώτερου Κόσμου, έτσι ώστε να επιτευχθεί η σύνδεση των Κόσμων και να επιγειωθεί ένας ανώτερος τρόπος Ζωής. Χωρίς αυτή τη σύνδεση ο πλανήτης μας είναι καταδικασμένος. Μόνο το ανώτερο ενεργειακό ρεύμα μπορεί να χαρίσει όχι μόνο τη σωτηρία αλλά και την ευημερία της σφαίρας μας. Μακάρι να μπορούσαν να αντιληφθούν την καταλυτική σημασία αυτής της διαδικασίας αρκετοί άνθρωποι!

Από όσα έχουν λεχθεί παραπάνω αντιλαμβάνεται καθένας ότι το πρώτο ζητούμενο είναι η πληροφόρηση, δηλαδή η γνώση που δίνεται μέσω της Διδασκαλίας. Επομένως, πρέπει κανείς να την μελετήσει καλά και μεθοδικά. Μια απλή ανάγνωση δεν είναι αποτελεσματική. Μια αποσπασματική ανάγνωση δεν αποτελεσματική. Μια μηχανική ανάγνωση δεν είναι αποτελεσματική. Χρειάζεται μελέτη, μελέτη συστηματική. Σε τι συνίσταται η συστηματική μελέτη;

Ένα πρώτο πράγμα είναι η συνέχεια στη μελέτη που δημιουργεί ένα ρεύμα, ένα νήμα, κι αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία. Αν κάποιες μέρες υπάρχει πίεση χρόνου, μπορεί κανείς να διαβάζει έστω μία παράγραφο, ώστε να μην διακόπτεται το νήμα. Έτσι εγκαθίσταται ένας ρυθμός.

Ένα δεύτερο αλλά ακόμα πιο σημαντικό πράγμα είναι ο τρόπος της ανάγνωσης. Η ανάγνωση πρέπει να είναι στοχαστική, συγκεντρωμένη και με συμμετοχή του εσωτερικού ματιού, γιατί το εξωτερικό μάτι μπορεί να διατρέχει τις γραμμές μηχανικά, χωρίς βαθύτερη κατανόηση.

Υπάρχει και μια τρίτη παράμετρος, εξίσου σπουδαία –η επανάληψη. Δεν είναι κούφια η ρήση ότι «η επανάληψη είναι μητέρα της μάθησης». Πράγματι, η επανάληψη εντυπώνει στη μνήμη καθετί που επαναλαμβάνεται. Στην προκείμενη περίπτωση, η ίδια η Διδασκαλία συνιστά την επανάληψη της ανάγνωσής της, όχι μόνο χάριν της αποτύπωσης στο νου, αλλά και επειδή η συνειδητότητά μας ανανεώνεται ανά τριετία, κι έτσι η μελέτη αντιλαμβάνεται και άλλες έννοιες κάθε φορά. Η κατανόηση πλαταίνει και βαθαίνει.

Η μελέτη που γίνεται σωστά είναι πραγματικός διαλογισμός. Γιατί τι άλλο σημαίνει η λέξη «διαλογισμός» αν όχι τον λογισμό, τον στοχασμό επικεντρωμένο σε ένα θέμα-αντικείμενο; Και όταν συνιστάται «άδειασμα του νου», εννοείται απαλλαγή από άχρηστες και άσχετες σκέψεις. Φυσικά, η συγκεντρωμένη προσοχή είναι πολύ πιο εύκολη όταν το αντικείμενο της συγκέντρωσης είναι κάτι που μας ενδιαφέρει πολύ, ή κάτι με άμεση αναγκαιότητα. Και είναι η σκέψη, ο λογισμός, που θα φέρει –αργά ή γρήγορα- τη φώτιση. Όσο για το «εξαίφνης» του Πλάτωνα, προϋποθέτει την «πολλή συνουσία περί το πράγμα αυτό», δηλαδή προηγούμενη επίμονη νοητική εργασία, όπως επισημαίνει αυτός ο Μεγάλος Στοχαστής, και συνεπώς άσβηστο ενδιαφέρον.

Πρέπει όμως να έχει κανείς στο νου του ότι η «Φώτιση», το «Σαμάντι», έχει άπειρες διαβαθμίσεις και άπειρους τρόπους εκδήλωσης. Η εντρύφηση σε πνευματικά θέματα προσφέρει συνεχείς και αλλεπάλληλες φωτίσεις που τελικά θα προκαλέσουν μια μεγάλη ανάφλεξη, φωτίζοντας τη συνειδητότητα και μεταμορφώνοντάς την. Ωστόσο, τίποτε δεν είναι τελικό, καθώς όλα κινούνται διαρκώς προς αναβάθμιση, προς τελειοποίηση, κι αυτό στο διηνεκές. Με λίγα λόγια, η πρώτη θεμελιώδης έννοια που πρέπει να συνειδητοποιήσει κάποιος είναι η έννοια της Απειροσύνης. Μέσα σ΄αυτήν εμπεριέχονται  όλες οι άλλες. Έτσι έρχεται η αντίληψη των άπειρων δυνατοτήτων, που προσφέρει η άπειρη Ζωή. Στη Ζωή δεν υπάρχει σταμάτημα, γιατί η Ζωή είναι ταυτόσημη με την Κίνηση. Αυτή η πραγματικότητα μπορεί να τρομάζει μερικούς, αλλά στην ουσία της είναι η πιο χαροποιός κατανόηση.

Τι έχουμε πει λοιπόν ανακεφαλαιώνοντας; Ότι η στοχαστική μελέτη είναι εξαιρετικός και πολύ αποτελεσματικός διαλογισμός. Όπως όμως έχει πει μια άλλη μεγάλη απεσταλμένη της Λευκής Αδελφότητας, η Ε. Π. Μπλαβάτσκυ, ο διαλογισμός οφείλει να γίνει στάση ζωής, αδιαχώριστος από τη ζωή, αδιάλειπτος όλες τις ώρες της ημέρας. Αυτό μπορεί να συμβεί με τον καιρό, εφόσον η ουσία της Διδασκαλίας απορροφάται σιγά σιγά και αφομοιώνεται από τη συνειδητότητα, έτσι που συνειδητότητα και Διδασκαλία δεν θα είναι πλέον δύο ξεχωριστά πράγματα αλλά ένα. Έχει επιτευχθεί η ταύτιση της σκέψης του Ανώτερου, δηλαδή του Διδασκάλου, και της σκέψης του μαθητή. Βέβαια, αυτό δεν γίνεται μονομιάς, αλλά στη διάρκεια πολλών ετών προσπάθειας ή και, συνήθως, μερικών ζωών. Όπως και νάναι όμως, το μονοπάτι έχει συντομευθεί απίστευτα και η αλυσίδα χιλιάδων χρόνων έχει συμπυκνωθεί σε ελάχιστους κρίκους. Η ατέλειωτη οδοιπορία έγινε λίγες μόνο δρασκελιές.

Ίσως κάποιοι απογοητευτούν, ακόμα και αγανακτήσουν γιατί το θαυμαστό άλμα δεν γίνεται αμέσως, «εδώ και τώρα», χωρίς να σκέφτονται αν διαθέτουν τα ανάλογα προσόντα, ποιότητα και ικανότητες. Στους ανυπόμονους οι Κύριοι του Φωτός λένε: «Εσείς που θεωρήσατε την περίοδο της μάθησης αβάσταχτη, φύγετε. Δεν σας χρειαζόμαστε!»

Η μαθητεία όμως δεν είναι αγγαρεία, είναι τιμή και χαρά. Είναι ό,τι πιο σπουδαίο μπορεί να συμβεί στη ζωή ενός ανθρώπου. Εκείνος που θα μείνει στη Διδασκαλία είναι αυτός που αναγνωρίζει την αλήθεια, τη δύναμη και την ομορφιά της. Αυτό που την αναγνωρίζει ως κάτι οικείο. Τελικά, αυτός που την αναγνωρίζει ως τον μοναδικό Δρόμο. Πολλά θαύματα περιμένουν κατά μήκος αυτού του Δρόμου.

Επειδή κάναμε λόγο για σταδιακή πλήρη κατάληψη της συνειδητότητας από τη Διδασκαλία, δεν πρέπει να υποθέσει κανείς ότι αυτή η διαπότιση θα είναι σε βάρος των καθημερινών υποχρεώσεων της ζωή. Κάθε άλλο –οι εργασίες και οι υποχρεώσεις θα διεκπεραιώνονται πολύ καλύτερα και αποτελεσματικότερα. Ο σπουδαστής, και ακόμη περισσότερο ο στοχαστής, εκπληρώνουν στο ακέραιο τα επίγεια καθήκοντά τους και η επαφή με τον Ανώτερο Κόσμο δεν τους αποσπά από τη Γη. Πετυχαίνουν να ισορροπούν πατώντας και στους δύο κόσμους. Είναι τα πιο ισορροπημένα άτομα γιατί η ισορροπία είναι εκ των ων ουκ άνευ πάνω στον πνευματικό δρόμο. Συνιστά κοσμική αναγκαιότητα, ενώ η ανισορροπία οδηγεί σε εξασθένιση και καταστροφή.

…συνεχίζεται