«Ο Διδάσκαλος Μ. έχει δώσει αιώνιο όρκο για την πραγματοποίηση του Νέου Κόσμου…» (Καρδιά, 173)
Η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων όχι μόνον έχει παντελή άγνοια για την παραπάνω υπόσχεση και την συνακόλουθη τεράστια ευθύνη της, αλλά δεν έχει καν ιδέα τι σημαίνει «Νέος Κόσμος»! Κι όμως τόσο πολλοί, όλο και περισσότεροι, ονειρεύονται έναν καλύτερο κόσμο. Αρκετοί μάλιστα ενώνουν τις δυνάμεις τους σε δράσεις κοινής ωφελείας και προστασίας του πλανήτη. Όλο αυτό είναι πολύ ελπιδοφόρο. Εντούτοις, πόσο πιο δυναμικό θα γινόταν αν οι άνθρωποι είχαν μια ικανοποιητική εικόνα του Νέου Κόσμου, όπως τον ευαγγελίζεται η Ιεραρχία του Φωτός. Κι όταν αυτή η εικόνα έχει δοθεί, δεν είναι μεγάλο κρίμα να αγνοείται;
Αληθινά, οι προοπτικές του Νέου Κόσμου είναι τόσο θαυμαστές, τόσο υπέροχες! Και τι θα ήταν πιο ωραίο, πιο χαρωπό από τη συμμετοχή κάποιου στο χτίσιμό του;
Επειδή αυτές οι προοπτικές είναι τόσο εκπληκτικές, πολλοί θα τις χαρακτηρίσουν ουτοπίες. Αλλά εκείνος ο στίχος του, κατά τα άλλα ωραίου, τραγουδιού της ιστορίας του Σεβάχ: «Αυτός ο κόσμος δεν θ΄αλλάξει ποτέ…» μας βρίσκει εντελώς αντίθετους. Ο κόσμος θ΄αλλάξει, και θ΄αλλάξει δραματικά, γιατί στη Φύση υπάρχει αέναη ροή και αλλαγή. Η στασιμότητα είναι ακριβώς η ουτοπία, η απόλυτη πλάνη. Το ζήτημα είναι προς τα πού θα γείρει η πλάστιγγα της αλλαγής. Πράγματι, αυτό παίζεται. Όμως η κατεύθυνση εξαρτάται αποκλειστικά από την ανθρώπινη βούληση και δράση. Τι θα επιλέξουμε;
Λοιπόν! Η κλήση για το σωτήριο θαυμαστό μέλλον έχει δοθεί. Δεν θα καταταγούμε στους ευτυχισμένους εργάτες και συνεργάτες της Ιεραρχίας του Φωτός; Ποια προσπάθεια θα μπορούσε να είναι πιο άξια από αυτή; Καθένας μπορεί να σκεφτεί τρόπους συμμετοχής στον ευλογημένο αγώνα. Δεν ζητιούνται υπερανθρώπινες ιδιότητες. Οι μικρές ατομικές προσπάθειες της καθημερινότητας θα φέρουν το μεγάλο αποτέλεσμα. Ιδού του λόγου το αληθές:
«…Η ανασυγκρότηση πρέπει ν΄αρχίσει από την ίδια την εστία, από την καθημερινή ζωή. Δεν πρέπει να περιμένει κανείς κινήσεις ολόκληρων εθνών. Αντίθετα, η αρχή της ζωής θα αποκατασταθεί σε ολόκληρο τον κόσμο, έξω από εθνικότητες, κατά μήκος του προσωπικού αγωγού…» (Καρδιά, 173)
Πρώτα όμως πρέπει να γνωρίζει κανείς για ποιο πράγμα αγωνίζεται. Μόνο ο συνειδητός αγώνας μπορεί να είναι χαρούμενος και αταλάντευτος. Το πρώτο βήμα είναι η εγγραφή μέσα στη συνειδητότητα του μεγάλου Στόχου, του μεγάλου Σχεδίου που αφορά την κοινή σωτηρία και ευτυχία.
Σε τι συνίσταται η σωτηρία και ευτυχία; Τα περιεχόμενά της έχουν διακηρυχτεί με χίλιους τρόπους και άπειρες αναφορές στη Διδασκαλία του Νέου Κόσμου, της Νέας Ζωής –την Άγκνι Γιόγκα. Και σ΄αυτή τη σελίδα έχουμε μιλήσει τόσες φορές γι΄αυτά τα θέματα. Αλλά δεν θα κουραστούμε να γυρίζουμε εκεί, και όχι μόνο κούραση δεν μας φέρνει η σχετική αναφορά αλλά χαρά και ενδυνάμωση. Τέτοιοι στοχασμοί και στοχεύσεις πυροδοτούν την καρδιά, γιατί τι μπορεί να επιτευχθεί χωρίς τη φωτιά της καρδιάς; Το πυρ της καρδιάς από τη μια αναρριπίζει την αγωνιστικότητα και από την άλλη δίνει τη δύναμη να υπομένει κανείς τα πλήγματα της γήινης ζωής και το δηλητήριο της ατέλειάς της. Το πυρ αυτό όμως δεν ανάβει χωρίς τις αναγκαίες συνειδητοποιήσεις. Έτσι, η πληροφόρηση για τα θεμελιώδη είναι η αρχή του παντός. Πώς να γίνει αλλιώς, αφού «οι ιδέες κυβερνούν τον κόσμο»;
Πρέπει να σκεφτεί κανείς πολύ σοβαρά την παραπάνω γνωστή ρήση. Να συνειδητοποιήσει το νόημα και των τριών λέξεών της. Οι «ιδέες» είναι εικόνες της αλήθειας, της πραγματικότητας. Στην ουσία σκέψεις από τον Ανώτερο Κόσμο. «Κυβερνούν» σημαίνει διέπουν, εξουσιάζουν, στηρίζουν. Και «Κόσμος» σημαίνει δημιουργία, τάξη, ομορφιά. Έτσι, οι σκέψεις του Καλού, του Ωραίου και του Αγαθού είναι οι Δημιουργοί, Συντηρητές και Προστάτες του παντός.
Αντίθετα, η παραπληροφόρηση, η παραχάραξη των ιδεών, υπηρετεί το Χάος, την αταξία, την καταστροφή. Είναι ακριβώς η μέθοδος του Κακού, όπως οι γνήσιες Ιδέες είναι η μέθοδος του Καλού.
Η Διδασκαλία του Φωτός είναι η διασπορά των Ιδεών του Ανώτερου Πεδίου που κυβερνούν τον Κόσμο, τη δημιουργικότητα, την αρμονία, την τάξη, η διατάραξη της οποίας οδηγεί σε αποσύνθεση και χάος. Όταν λοιπόν αυτές οι ιδέες εισχωρούν στην ανθρώπινη συνειδητότητα, διαμορφώνουν την ποιότητά της σύμφωνα με το δικό τους υψηλό ποιόν και διασφαλίζουν την ευτυχή ανοδική πορεία, ακυρώνοντας τις χαοτικές προσπάθειες.
Γι΄αυτό είναι ανάγκη να γνωρίζουν οι άνθρωποι το περιεχόμενο του Νέου Κόσμου, επειδή η ομορφιά και η τάξη είναι πιο ελκυστική από την αταξία και το χάος. Πρέπει καθένας μας να γνωρίζει τι συνεπάγεται η στάση μας απέναντι στις δυνατότητες και απέναντι στη μοίρα του εαυτού μας και του πλανήτη μας. Η άγνοια δεν είναι καλή δικαιολογία για την ανευθυνότητα. Όλες οι δυνατότητες και όλα τα ενδεχόμενα έχουν έγκαιρα γνωστοποιηθεί.