Το έχουμε πει πολλές φορές και δεν θα κουραστούμε να το λέμε συνεχώς ότι, χωρίς την αναγνώριση των αόρατων σφαιρών ύπαρξης, ο άνθρωπος δεν θα μπορέσει ποτέ να βγει από τον ζοφερό λαβύρινθο της άγνοιας στο χαρούμενο φως της ευτυχισμένης κατανόησης της αχρονικότητάς του. Θα παραμείνει δέσμιος του σαρκοβόρου Κρόνου, με άλλα λόγια στην καταθληπτική αρπάγη της αγωνίας της προσωρινότητάς του.
Είναι τόσο, μα τόσο κρίμα να συμβαίνει αυτό όταν το νήμα της εξόδου του έχει δοθεί, όταν το μονοπάτι που οδηγεί σε μεγαλειώδη πεπρωμένα του έχει υποδειχθεί, και όταν η σωτήρια υπόδειξη έχει κοστίσει τόσο ακριβά στις Υπάρξεις της μεγάλης Ευεργεσίας. Όλοι οι πνευματικοί Ηγέτες έχουν ομόφωνα διακηρύξει την ίδια αλήθεια, κι όμως το αυτί της ανθρωπότητας παραμένει κουφό.
Αυτή η κουφαμάρα είναι εξαιρετικά αρεστή και καλλιεργείται με κάθε μέσο από τη σκοτεινή Στοά, που πετυχαίνει έτσι την καθυστέρηση της ανθρώπινης εξέλιξης επί αιώνες, πράγμα πολύ συμφέρον για τις δικές της επιδιώξεις. Όμως καμία νοσηρότητα δεν μπορεί να διαρκέσει για πάντα. Είτε ο ασθενής θα αναρρώσει είτε θα αφανιστεί από την αρρώστια του.
Ο μεγάλος ασθενής, ο πλανήτης Γη, βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή. Οι σπασμοί του μαρτυρούν αυτή την πραγματικότητα. Και τη μοίρα του θα την αποφασίσει –ποιος άλλος;- ο άνθρωπος. Ευτυχώς, αναφαίνονται μερικά παρήγορα μηνύματα συλλογικής αφύπνισης σχετικά με αυτό το θέμα.
Ασφαλώς, πρόκειται για ένα κατεπείγον ζήτημα, ωστόσο από μόνο του δεν αρκεί για τη σωτηρία. Είναι απόλυτη ανάγκη η επανασύνδεση με τον Ανώτερο Κόσμο, απ΄όπου πηγάζει η ίδια η ζωή και κάθε καλό. Πώς όμως μπορεί να γίνει αυτό χωρίς την αναγνώριση των λεπτότερων καταστάσεων ύπαρξης; Και πώς θα επιτευχθεί κάτι τέτοιο αν όχι μέσω συνειδητής αποδοχής από μέρους της ανθρωπότητας;
Η άρνηση του βάθους και του πλούτου της Ύπαρξης ισοδυναμεί με στραγγαλισμό της για όποιον εμφορείται από τέτοια συλλογιστική.
Το Καλό όμως δεν καταθέτει ποτέ τα όπλα στη μάχη του με το σκοτάδι. Γι΄αυτό έχει λεχθεί:
«…Αν η καρδιά δεν μπορεί ακόμα να ψιθυρίσει που βρίσκεται η αλήθεια, τότε τα επιστημονικά συμπεράσματα θα βοηθήσουν το ανθρώπινο γένος να προσεγγίσει τους Υπεργήινους Δρόμους. Αυτό το οποίο είναι προδιαγεγραμμένο πρέπει να φωτιστεί με όλα τα πυρά…»
[Υπεργήινο IV, 828]
Ας πούμε λοιπόν Δόξα τω Θεώ γιατί η Επιστήμη, με τους καλύτερους εκπροσώπους της, έχει ήδη ανοίξει αυτές τις Ατραπούς. Τι ποιο χαροποιό από το να επαληθεύει η ανθρώπινη επιστήμη την Ανώτερη Γνώση; Είθε να περπατήσουν οι άνθρωποι στα μονοπάτια του Νέου Κόσμου!