Ο Διδάσκαλος προειδοποιεί: «Αν δεχτείτε μια σκοτεινή επίθεση, να περιμένετε και άλλη (ή άλλες). Μην εφησυχάσετε…»
Η εμπειρία αιώνων γνωρίζει.
Δεν είναι πολύς καιρός που αντιμετωπίσαμε μια αναπάντεχη επίθεση από κάποιο αλλόκοτο πρόσωπο, και που βρεθήκαμε μπροστά σε νέο κρούσμα! Η διαφορά με την πρώτη περίπτωση είναι ότι η δεύτερη ήρθε από άτομο γένους θηλυκού και φιλικού, όπως έδειχνε.
Πριν λίγο καιρό παρουσιάστηκε η κ. Χ., δήλωσε την αφοσίωσή της στον Μεγάλο Διδάσκαλο, του οποίου είχε διαβάσει δύο βιβλία, και εξέφρασε την επιθυμία συνεργασίας μαζί μας. Τη δεχτήκαμε με εγκάρδια και φιλική διάθεση, της χαρίσαμε αρκετά βιβλία της Διδασκαλίας που λόγω οικονομικής στενότητας δεν μπορούσε να αγοράσει, και της εμπιστευθήκαμε σημαντικές πληροφορίες και ανέκδοτο υλικό, το οποίο δεν θα μπορούσε να αποκτήσει από πουθενά αλλού.
Ευθύς εξαρχής εκδήλωσε μερικά ανησυχητικά συμπτώματα οξυθυμίας, δογματικότητας, άδικης κρίσης και κάποιων εμμονών και φαντασιώσεων. Τα αντιμετωπίσαμε με απέραντη υπομονή, δικαιολογώντας τα πάντα λόγω προβλημάτων υγείας και τραυματικών εμπειριών της και ευελπιστώντας πως η σπουδή της Διδασκαλίας θα θεραπεύσει αυτά τα προβλήματα. Η συνέχεια όμως μας εξέπληξε πολύ δυσάρεστα. Η ιστορία εκτυλίχτηκε σε τρεις φάσεις με κλιμάκωση οξύτητας.
Φάση πρώτη. Υπερβολικά οργίλη αντίδραση της Χ. όταν προέκυψε μια ασήμαντη διαφωνία –σχετικά με την αξία ή απαξία κάποιας γνωστής προσωπικότητας- με κάποιο άτομο της συντροφιάς μας. Το άτομο ενοχοποιήθηκε για εκπομπή σκοτεινών βελών εναντίον της και εμείς οι υπόλοιποι για την μη προστασία της.
Τέλος πάντων, η κατάσταση ηρέμησε μετά από μερικές ημέρες.
Φάση δεύτερη. Εξετάζουμε, μεταξύ άλλων, το εξής πρόβλημα: Υπάρχει νόμιμη και δικαιολογημένη βία ή πόλεμος; Αναφύεται απόλυτη διαφωνία ανάμεσα στην Χ. και σε όλους εμάς τους υπόλοιπους, όταν η Χ. δικαιολογεί την απρόκλητη βία-πόλεμο, και μάλιστα τη σφαγή νηπίων(!), εφόσον η επίθεση αποβλέπει στην ενοποίηση ομάδων, λαών, κ.τ.λ.
Η οργή της Χ., εστιαζόμενη πάλι στο ίδιο …θύμα, έλαβε τη μορφή πραγματικής μανίας. Αποχώρησε τρέμοντας από οργή. Κλείσαμε τις πόρτες επικοινωνίας.
Φάση Τρίτη. Δόλια –δίκην Δούρειου Ίππου- εισβολή στο χώρο μας σε ώρα ήρεμης εξέτασης σοβαρών θεμάτων. Επακολούθησε ένα σκηνικό με κραυγές ασυνάρτητες, ένα κρεσέντο οργής συνοδευόμενο με χυδαίες εκφράσεις.
Φυσικά, έλαβε τις δέουσες απαντήσεις χωρίς ανταπόκριση στην εξαλλοσύνη της, και αποχώρησε μέσα σε ένα μαυροκόκκινο σύννεφο ολετήρα.
Πρώτη φορά βρεθήκαμε αντιμέτωποι με τέτοιο φρενιτιώδες παραλήρημα –ήταν πραγματικά μια εμπειρία!
Όλες οι εμπειρίες όμως, καλές ή κακές, πρέπει να οδηγούν σε χρήσιμα συμπεράσματα.
Πρώτον, καθένας που αγωνίζεται να φέρει λίγο φως δεν πρέπει να φαντάζεται πως θα αποφύγει σκοτεινές επιθέσεις, φανερές ή καμουφλαρισμένες. Η Διδασκαλία προειδοποιεί γι΄αυτό, με την παρατήρηση ότι η ανυπαρξία αντίδρασης φανερώνει ανυπαρξία δράσης. Επομένως, ούτε τρομάζουμε ούτε λυπόμαστε. Προχωρούμε ήρεμα.
Ας συγκρίνουμε τώρα τις δύο περιπτώσεις επιθετικής παρείσφρυσης. Πραγματικά, η διαφορά συνίσταται μόνο στο εξής: Στην πρώτη περίπτωση η επίθεση ήταν ύπουλη, σιγανή, έρπουσα, χωρίς κραυγές. Η βιαιότητα και η κακία εκφράστηκαν μόνο γραπτά. Στη δεύτερη περίπτωση έχουμε κραυγές και ανεξέλεγκτη μανία.
Ως προς τα υπόλοιπα, οι ομοιότητες είναι εντυπωσιακές.
Πρώτον, και τα δύο άτομα εισέδυσαν στην ομάδα επικαλούμενοι το Μεγάλο Όνομα (που σημειωτέον δεν γνώριζαν επακριβώς) και την Ιερή Διδασκαλία.
Έγιναν δεκτά με ευγένεια και φιλικότητα, στην οποία πολύ σύντομα ανταπέδωσαν απύθμενη θρασύτητα που έφτασε στο σημείο να επιδιώξουν να επιβληθούν και να θέσουν όρους λειτουργίας και αξίες στην ομάδα μας!
Αξιοπρόσεχτο είναι το εξής. Ότι και τα δύο πρόσωπα έδειξαν πολύ νωρίς συμπτώματα διαταραγμένης προσωπικότητας και επικίνδυνη έλλειψη αυτοελέγχου. Θεώρησαν πως θα δελεαστούμε από τους ισχυρισμούς τους ότι είναι σε τακτική επικοινωνία με το Μεγάλο Ον, υποβιβάζοντας το Ανώτατο στο ανάξιο δικό τους επίπεδο. Πιθανόν και να το πίστευαν, αλλά εδώ εφιστούμε την προσοχή.
Η επαφή με υψηλές ενέργειες, όπως είναι η Άγκνι Γιόγκα και οποιαδήποτε Γιόγκα, απαιτεί μεγάλη βιωματική αγνότητα. Η χρήση εθιστικών ουσιών ανοίγει πύλες στα κατώτερα αστρικά, όπου διάφορες περσόνες υποδύονται Ανώτερα Όντα, οδηγώντας σε ανισορροπία τα θύματά τους, η οποία αρχικά μπορεί να κρύβεται επιμελώς.
Άλλο ένα χαρακτηριστικό είναι η μεγαλοστομία και δοκησισοφία μαζί με μια πνευματική οκνηρία αυτών των ατόμων. Έχοντας διαβάσει μερικές σελίδες από τον ωκεανό της Διδασκαλίας θεωρούν εαυτούς γνώστες και άξιους καθοδηγητές, ακόμη και ανθρώπων που υπερέχουν κατά πολύ στη σχετική γνώση. Αλλά οι σκοτεινοί αστρικοί οδηγοί τους τους εξωθούν σε διείσδυση σε χρήσιμες δομές με σκοπούς διάλυσης και βλάβης.
Και, προς Θεού, ας μη νομιστεί πως αυτά τα άτομα είναι στερημένα εξυπνάδας ή αποφασιστικότητας –κάθε άλλο! Θα χρησιμοποιήσουν κάθε είδους μέσα και δολώματα, από δελεαστικές προτάσεις μέχρι εκφοβισμό. Όποιος όμως γνωρίζει τη Διδασκαλία δεν θα πέσει θύμα στις πλεκτάνες τους. Αντίθετα, θα ενδυναμωθεί ακόμα περισσότερο. Και από το κακό θα προκύψει καλό –tactica adversa!
Σ΄αυτά τα ζιζάνια ωστόσο ο Χορηγός της Διδασκαλίας στέλνει τα εξής μηνύματα:
«Σε γνωρίζω εσένα που γρατζουνάς την πόρτα ελπίζοντας να μπεις στους ώμους κάποιου καλεσμένου…»
«Σε κάθε βιβλίο πρέπει να υπάρχει ένα κεφάλαιο για τον ερεθισμό. Είναι επιτακτική ανάγκη να εκδιωχθεί αυτό το κτήνος από το σπίτι… να καταργήσετε τα χλευαστικά πειράγματα… Οφείλει να εξαφανίσει κανείς κάθε ίχνος χυδαιότητας. Πρέπει να επιτρέπεται στον καθένα να λέει τη γνώμη του, και χρειάζεται υπομονή για να γίνει ακουστή…»
[Κοινότητα, 78]
«Μπορώ να δώσω χαρά μόνο σ΄αυτόν που έχει υιοθετήσει την κοινότητα όχι με επικλήσεις, όχι με θυμιάματα, αλλά στην καθημερινή ζωή. Ο Διδάσκαλος είναι δυνατόν να στείλει ακτίνα βοήθειας, αλλά δεν θα εμπλακεί σε μάχη αν το σπαθί που προσφέρθηκε στραφεί ενάντια στους φίλους της κοινότητας. Τότε το σπαθί θα μετατραπεί σε μαστίγιο αστραπής.»
[Κοινότητα, 33]
Επίλογος –Απολογισμός.
Δώσαμε το ανώτατο, μας πρόσφερε σκουπίδια. Ό,τι έχει κανείς δίνει.
Ποιος κέρδισε, ποιος έχασε;
Εμείς κερδίσαμε ένα μάθημα και μαζί μια σύσφιξη των σχέσεων της ομάδας.
Γι΄άλλη μια φορά –ΠΡΟΣΟΧΗ!
Το άνοιγμα των κατώτερων αστρικών πυλών οδηγεί στους μέγιστους κινδύνους. Κακοήθεις περσόνες μιμούνται Υψηλές Οντότητες και σύρουν τους απερίσκεπτους, τους εγωπαθείς και τους εξαρτημένους στην ανισορροπία και στην τρέλα.