Σε σχέση με την ομαδική εργασία, πρέπει να λάβει κανείς υπόψη του ότι, πέρα από ή παράλληλα με τον τομέα της γνώσης, τα συμμετέχοντα άτομα διαμορφώνουν την προσωπικότητά τους καλλιεργώντας ορισμένες βασικές ιδιότητες, οι οποίες είναι απαραίτητες για να ευδοκιμήσει οποιοσδήποτε ομαδικός σχηματισμός, από τον πιο μικρό (αριθμητικά) ως τον πιο μεγάλο.
Χωρίς αυτά τα ποιοτικά χαρακτηριστικά, ας μην ονειρεύεται κανείς ότι μπορεί να γίνει δεκτός στη Μεγάλη Αδελφότητα του Φωτός.
Ανεξάρτητα από αυτό όμως, ένας άνθρωπος με αυτά τα γνωρίσματα θα συμβάλει σημαντικά στη βελτίωση των σχέσεων μέσα στο οικογενειακό και κοινωνικό του περιβάλλον.
Ποιες είναι αυτές οι ιδιότητες; Κατά κύριο λόγο είναι η ανεκτικότητα, η ικανότητα να αποδέχεσαι ήρεμα τη διαφορετική άποψη ή τον διαφορετικό χαρακτήρα του πλησίον σου. Άλλωστε, η διαφορετικότητα είναι ο πλούτος του Κόσμου και ο εμπλουτισμός μιας ομάδας.
Η υπομονή σχετίζεται απόλυτα με την ανεκτικότητα, αφού χωρίς υπομονή δεν μπορείς να είσαι ανεκτικός. Η υπομονή θεωρείται η δυσκολότερη από τις αρετές, καταλαβαίνει όμως κανείς ότι αποτελεί προϋπόθεση κάθε επιτεύγματος. Η ανυπομονησία προκαλεί κούραση και εκνευρισμό. Ας στοχαστεί καθένας πόσο αυτή η ιδιότητα σχετίζεται με την ευγένεια και πόσο ο εκνευρισμός παράγει αγενείς εκδηλώσεις.
Ο σεβασμός προς τον άλλον απορρέει από την κατανόηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και αποτρέπει τις δυσάρεστες καταστάσεις στη συνύπαρξη.
Η πρόθυμη στήριξη και βοήθεια προς τον διπλανό μας, όπου αυτή χρειάζεται, δημιουργεί δεσμούς εγκάρδιους και σταθερούς.
Και, φυσικά, πώς θα μπορούσε να παραλειφθεί η συνεργασία που είναι και ο βασικός σκοπός μιας πνευματικής ομάδας;
Συν-εργασία σημαίνει εργασία μαζί με άλλον ή άλλους. Και η εργασία προϋποθέτει κάποιο έργο. Έργο που κάθε είδους ομάδας καθορίζει για τον εαυτό της. Η ικανότητα για συνεργασία είναι η βάση κάθε ομαδικού έργου και χωρίς αυτή οι δομές της Κοινότητας και Αδελφότητας είναι ανυπόστατες.
Εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι όλες οι παραπάνω ιδιότητες είναι αλληλένδετες και η απουσία οποιασδήποτε από αυτές αναιρεί και τις υπόλοιπες –τουλάχιστον στην ιδανική έκφρασή τους. Εντούτοις, κάθε επιθυμητή ποιότητα χαρακτήρα είναι κάτι που καλλιεργείται και αναπτύσσεται, αρκεί να συνειδητοποιήσει κανείς τα οφέλη αλλά και την αναγκαιότητα μιας τέτοιας ανάπτυξης ή βελτίωσης και να προσπαθήσει να την πετύχει.
Όλα τα παραπάνω υπάγονται στη σφαίρα της Ηθικής –καθόλου όμως της ηθικολογίας, καθώς είναι απαραίτητος εξοπλισμός και πρακτικά λειτουργικός ακόμα και γι΄αυτόν που απλώς επιθυμεί καλύτερες ανθρώπινες σχέσεις. Ας μη μας διαφεύγει ότι όλες οι αληθινές Διδασκαλίες έχουν ηθική βάση. Και η Άγκνι Γιόγκα ονομάζεται επίσης Γιόγκα της Ζωντανής Ηθικής.
Σε κλινική ανάλυση, ομάδα σημαίνει συνεργασία, και συνεργασία σημαίνει χαρά και επιτυχία. Αξίζει πολύ να μάθει κανείς αυτό το μάθημα και να υπερασπίζεται με την ψυχή του τη συνεργασία.
Και μια παράγραφος από τη Διδασκαλία σχετική με το θέμα αυτό.
«Είναι απαράδεκτο να παραβιάζονται ακόμη και έμμεσα οι θεμελιώδεις αρχές της συνεργασίας. Στην έννοια της συνεργασίας θα πρέπει να προστεθούν εκείνες της διδασκαλίας, της καθοδήγησης, του σεβασμού για τον συνάνθρωπο, του σεβασμού για τον εαυτό μας και για εκείνους που ακολουθούν. Ακριβώς τώρα είναι αδύνατον να μειωθεί η σημασία της συνεργασίας ως μέσου διεύρυνσης της συνειδητότητας. Πρέπει να συνηθίσει κανείς να αγαπά τη συνεργασία ως εγγύηση γενικής επιτυχίας.»
[Πύρινος Κόσμος ΙΙ, παρ. 350]