Το σημερινό μας θέμα μπορεί να είναι μικρό ως προς την έκταση που μπορούμε να του δώσουμε σ’ ένα τέτοιο άρθρο, είναι όμως τεράστιο σε σημασία για την ίδια την επιβίωση του πλανήτη. Ας χαμογελάσει ειρωνικά η ανευθυνότητα και επιπολαιότητα, όμως η βαρύτητα του ζητήματος είναι αδιαμφισβήτητη. Ποιο είναι το θέμα; Τα δικαιώματα και η θέση της Γυναίκας στον σημερινό, αλλά και στον αυριανό κόσμο.

Δεν κοιτάζουμε το θέμα μόνο από την άποψη των ανθρώπινων δικαιωμάτων, τα οποία έχουν εδώ και καιρό διακηρυχτεί και όμως καταπατούνται, αλλά και στις εσωτερικότερες όψεις του ζητήματος.

Χρειάζεται να σταθούμε στις παραβιάσεις, στην ανυποληψία και ταπείνωση, ακόμη και στην κτηνώδη βία που ασκείται σε πολλές κουλτούρες, αλλά συχνά, πολύ συχνά, και στις λεγόμενες πολιτισμένες κοινωνίες; Είναι γνωστά όλα αυτά στον καθένα, καθώς η πληροφορία ταξιδεύει πολύ γρήγορα και πολύ πλατιά. Δεν χρειάζεται να μιλήσουμε για τις φρικαλεότητες που διαπράττονται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη αυτού του πλανήτη, που κλιμακώνονται από τη λεκτική και σωματική βία μέχρι τους ακρωτηριασμούς και τις δολοφονίες, πρακτικές που προκαλούν αποτροπιασμό και αγανάκτηση σε κάθε υγιή ανθρώπινη συνείδηση.

Εδώ μιλάμε για την υποτίμηση του θηλυκού στοιχείου ακόμη και ως σκέψη που φωλιάζει στο νοητικό πολλών ανθρώπων, έστω κι αν δεν εκδηλώνεται σε πράξη. Δεν θα αρνηθούμε ότι στις δυτικές κοινωνίες έχουν γίνει μεγάλα βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση, δηλαδή τα ίσα δικαιώματα και τις ίδιες ευκαιρίες για τα δύο φύλα. Διακηρύξεις και νομοθεσίες που κατοχυρώνουν αυτή την κοινωνική στάση αποκτήθηκαν έπειτα από σκληρούς και επίμονους αγώνες γενναίων γυναικών και φωτισμένων ανδρών, αλλά και με την υποκίνηση και σθεναρή στήριξη της Λευκής Αδελφότητας. Σε εκείνους τους δύσκολους καιρούς με τις περίφημες σουφραζέτες και την επανάστασή τους, η Ιεραρχία του Φωτός διαμήνυσε:

«Όχι μόνο θα στηρίξουμε το γυναικείο κίνημα, αλλά ακόμα και θα υπερθεματίσουμε, παρά ορισμένες ανοησίες και εκτροπές των σουφραζετών…»

Πράγματι, η ισότητα των φύλων δεν σημαίνει τη μίμηση εκ μέρους των γυναικών των ανδρικών εντροπιών, ούτε βέβαια την εξομοίωση γυναικών και ανδρών. Το κάθε φύλο πρέπει να διακρίνεται από τις ιδιαίτερες ιδιότητες που είναι σύμφωνες με τη φύση του.

Τώρα, ποια είναι η γενική πλανητική εικόνα; Μπορούμε να επιχαίρουμε γι΄αυτήν; Δυστυχώς, όχι. Μάλλον πρέπει να είμαστε πολύ ανήσυχοι. Η λέξη «ανήσυχοι» δεν χρησιμοποιήθηκε τυχαία. Γνωρίζοντας και κατανοώντας ορισμένες πραγματικότητες, είναι πολύ εύλογο να ανησυχούμε.

Δεν εννοούμε μόνο τους καθαρά ανθρωπιστικούς λόγους, οι οποίοι κάθε άλλο παρά αμελητέοι είναι, αλλά το κοσμικό στάτους και τις Άνωθεν προειδοποιήσεις. Είναι τάχα συνειδητοποιημένο από τη μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων, και των δύο φύλων, ότι ο Κόσμος στηρίζεται στις Δύο Αρχές, οι οποίες, σε ό,τι αφορά την ανθρωπότητα, εκφράζονται ως Άρρεν και Θήλυ, ως Θήλυ και Άρρεν; Κατανοεί η πλειονότητα ότι η καταπάτηση αυτού του Κοσμικού Στάτους, σε οποιαδήποτε έκφρασή του, δημιουργεί ανισορροπία; Ότι η ανισορροπία γεννά νοσηρότητα; Ότι η νοσηρότητα που δεν θεραπεύεται επιφέρει καταστροφή της άρρωστης οντότητας, είτε αυτή είναι άνθρωπος είτε πλανήτης;

Ακόμη όμως κι αν υποτεθεί ότι μπορεί η νοσηρότητα να μακροημερεύει, η ευτυχία, η ευημερία, η «ευεστώ», όπως πολύ όμορφα την αποκαλούσε ο Δημόκριτος, είναι κάτι το ανέφικτο. Κι ενώ οι δυστυχίες και οι ανωμαλίες πάνω στη Γη γίνονται όλο και πιο έντονες, διανοούνται πολλοί ότι κατά μέγα μέρος οφείλονται στη συγκεκριμένη ανισορροπία; Στοχάζονται άραγε ότι αυτή η συνθήκη είναι έργο της Μαύρης Στοάς και εξυπηρετεί τα δικά της σχέδια, τα οποία ασφαλώς δεν είναι η σωτηρία του πλανήτη και της ανθρωπότητάς του; Γνωρίζουν ότι αυτή η απαράδεκτη παραβίαση υποστηρίχθηκε, δυστυχώς, από όλες τις θρησκείες, όταν αυτές απομακρύνθηκαν από την αρχική αγνότητα και αλήθεια, και έγιναν όργανα του Σκότους;

Κι ακόμη, πόσοι καταλαβαίνουν ότι, χωρίς την ανθρώπινη σύμπραξη, οι σκοτεινοί δεν έχουν καμία δύναμη;

Γιατί είναι τόσο δύσκολο -ή μήπως, ακόμα χειρότερα, αδιάφορο- σε πολλούς να αντιληφθούν ότι ο σεβασμός προς το άλλο φύλο και η συνεργασία με αυτό μόνο ευτυχία μπορεί να γεννήσει; Ότι η αντίθετη στάση μπορεί να επιφέρει τις πιο μεγάλες συμφορές, αφού αντίκεται στην πιο ιερή Κοσμική Αρχή;

Γιατί δεν βλέπουν όλοι ότι όλες οι μεγάλες Φιλοσοφίες-Θρησκείες εκδήλωσαν υπέρτατο σεβασμό προς την Θηλυκή Αρχή, και μόνο η πιο σκοτεινή άγνοια μπόρεσε να διαστρέψει τον Θείο Νόμο; Αλλά, βέβαια, η πτώση του πνεύματος συνεπάγεται πάντοτε την αγνόηση των κοσμικών νομοτελειών με πολύ οδυνηρά επακόλουθα.

Όταν όμως οι μεγάλες αλήθειες και αξίες συσκοτιστούν, τότε έρχεται ξανά στον κόσμο η Άνωθεν Βοήθεια, καταυγάζοντάς τον με το σωτήριο Φως της. Και ακριβώς τώρα, την ώρα του εκφυλισμού της κρατούσας Φυλής, την ώρα της απόλυτης ανάγκης για ανανέωση του Πνεύματος της ανθρωπότητας, την ώρα της κρίσιμης πλανητικής καμπής, ο Ανώτερος Κόσμος εξέπεμψε πάλι τη σωτήρια Νότα. Η Νέα Διδασκαλία, η Νέα Διαθήκη, η Άγκνι Γιόγκα εγγυάται τις πιο υπέροχες δυνατότητες για τον άνθρωπο, αν ακολουθήσει το νήμα εξόδου από το λαβύρινθο των απειλητικών συνθηκών. Παράλληλα όμως προειδοποιεί, ως όφειλε, για τους τεράστιους κινδύνους στην περίπτωση εξακολούθησης των εντροπικών συμπεριφορών.

Ποιος παρέχει το σωτήριο νήμα; Η Αριάδνη, η Γυναίκα. Η Νέα Εποχή καλεί τη Γυναίκα στην πρώτη γραμμή του αγώνα. Η Νέα Εύα, η αφυπνισμένη και φωτισμένη, θα πάρει από το χέρι τον αιώνιο σύντροφό της, τον Αδάμ, για να συμπορευτούν στο Μονοπάτι της Ανόδου. Και είναι αυτή που πρέπει να ανοίξει πρώτη τις πύλες του Υπεργήινου Κόσμου. Όχι μόνο θα αποκατασταθεί στην αρμόζουσα θέση της, αλλά θα επωμιστεί και τις πιο βαριές πνευματικές ευθύνες. Γι΄αυτό, ας πούμε «cherchez la Femme»,αλλά τώρα με την πιο όμορφη και υψηλή έννοια της έκφρασης!