ΤΟ ΛΑΒΑΡΟ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ
2ο Μέρος
Ο Νίκολας Ρέριχ όργωσε κυριολεκτικά τον κόσμο σ΄έναν υπεράνθρωπο αγώνα υπέρ της Ειρήνης και της Κουλτούρας, ιδρύοντας παντού εταιρείες και ιδρύματα με αντικείμενο τη συνεργασία, την τέχνη και την επιστήμη, όντας ο ίδιος υπόδειγμα ανθρωπιστή, ειρηνιστή, καλλιτέχνη και επιστήμονα.
Η Έλενα Ρέριχ πάλι έδωσε στον κόσμο την ασύγκριτη Διδασκαλία της Ζωντανής Ηθικής, την Άγκνι Γιόγκα, που μπορεί να μεταμορφώσει το άτομο και ολόκληρη την πλανητική ζωή. Αυτή η ακούραστη εργάτρια του Κοινού Καλού, παράλληλα με την καταγραφή της Διδασκαλίας, καθώς και τη συγγραφή και μετάφραση και άλλων βιβλίων, στάθηκε πολύτιμη φίλη με τις συμβουλές και τις υπέροχες επιστολές της σε καθέναν που την προσέγγιζε, ανεκτίμητη παρακαταθήκη όμως και για μας τους μεταγενέστερους.
Σ΄αυτά τα δύο Πρόσωπα –μεγάλους Μαθητές της Ιεραρχίας και Δασκάλους όλων ημών- η Ιεραρχία ανέθεσε το έργο γνωστοποίησης στην ανθρωπότητα της Ζωής και του Έργου Της, μέσα στο οποίο εντάσσεται το κίνημα για την Ειρήνη και την Κουλτούρα, και παρουσίαση του σήματος κατατεθέν του Κινήματος, το Λάβαρο της Ειρήνης. Το Λάβαρο είναι μια σημαία εντός της οποίας απεικονίζεται ένας κύκλος που εμπερικλείει τρεις σφαίρες. Συμβολίζει την Τριάδα εντός της Ενότητας. Κάθε ιερή Τριάδα μπορεί να εκπροσωπηθεί σ΄αυτές τις τρεις σφαίρες: το Αγαθό – Ωραίο – Αληθινό, το Άτμα – Μπούτι – Μάνας, η Ύπαρξη – Συνείδηση – Ευδαιμονία, το Πνεύμα – Ψυχή – Σώμα, οι Τρεις Κόσμοι (Πύρινος –Λεπτοφυής – Πυκνός), κ.τ.λ., κυρίως όμως η Τριπλότητα Φιλοσοφία(Θρησκεία) – Επιστήμη – Τέχνη, το σύνολο της Κουλτούρας.
Οι Τρεις Σφαίρες είναι ένα πανάρχαιο και παγκόσμιο σύμβολο που μπορεί να το βρει κανείς σε όλη την Ασία, τη Σιβηρία, την Ευρώπη, σκαλισμένο σε βράχους, και η επιλογή του δεν είναι τυχαία.
Πρέπει να κατανοηθεί ότι το Κίνημα για την Ειρήνη και την Κουλτούρα δεν είναι ωραιολογία και ευχολόγιο. Έχει ουσιαστική και πρακτική εφαρμογή, αλλιώς μικρή θα ήταν η αξία του. Ιδού τι γράφει σχετικά η Έλενα Ρέριχ.
«Ας κατανοήσουμε την Ένωση της Κουλτούρας σαν μια συσσωμάτωση κάθε δυνατής οργάνωσης, από τις πνευματικές ως τις συνεργατικές». Και δίνει έναν κατάλογο ιδρυμάτων που θα ενταχθούν στην Παγκόσμια Ένωση της Κουλτούρας:
«Το Τμήμα Ειρήνης. Το Τμήμα Πνευματικής Ανάπτυξης και Μόρφωσης. Το Τμήμα Μητρότητας και Εκπαίδευσης. Το Τμήμα Δεξιοτεχνίας και Εργασίας. Το Τμήμα Συνεργασίας και Βιομηχανίας. Το Τμήμα Προστασίας και Ασφάλειας. Το Τμήμα Συστήματος Κατοχής και Δόμησης Γης. Το Τμήμα Φροντίδας της Δημόσιας Υγείας.
Και προσθέτει: Τα υπόλοιπα ας συμπεριληφθούν ως μέρη αυτών των τμημάτων. Η Δικαιοσύνη ας βρει τη θέση της στο Τμήμα Ειρήνης. Ο στρατός στο Τμήμα Προστασίας και Ασφάλειας. Το Θησαυροφυλάκιο στο Τμήμα Συνεργασίας. Φυσικά, το Τμήμα Ανάπτυξης θα περιλαμβάνει τη Θρησκεία και τη Φιλοσοφία…»
Το βιβλίο Ιεραρχία αφιερώνει μεγάλο τμήμα στο Λάβαρο της Ειρήνης. Ας σταχυολογήσουμε κάποια ελάχιστα από αυτά.
«Είναι καιρός να κατανοηθεί ότι ξεδιπλώνεται το Λάβαρο της Ειρήνης, το μεγαλύτερο στην ιστορία. Το Λάβαρο της Ειρήνης ποτέ πριν δεν εκδηλώθηκε ως σημάδι του Νέου Κόσμου. Ας καταλάβουν οι άνθρωποι το Σήμα της Σωτηρίας. Η Γη τρέμει. Τα ρεύματα τσουρουφλίζουν! Το Λάβαρο της Ειρήνης, το Λάβαρό Μας, είναι σαν φάρος στην καταιγίδα…»
«Χωρίς κουλτούρα δεν μπορεί να υπάρξει διεθνής συμφωνία και αμοιβαία κατανόηση. Χωρίς κουλτούρα η κατανόηση των ανθρώπων αδυνατεί να αγκαλιάσει όλες τις ανάγκες της εξέλιξης. Γι΄αυτό το Λάβαρο της Ειρήνης περικλείει όλες τις λεπτές έννοιες που θα οδηγήσουν τα έθνη στην κατανόηση της κουλτούρας. Η ανθρωπότητα δεν καταλαβαίνει πώς να εκδηλώσει σεβασμό για εκείνο που περικλείει την αθανασία του πνεύματος. Το Λάβαρο της Ειρήνης θα φέρει την κατανόηση αυτής της υψηλής σημασίας. Η ανθρωπότητα δεν μπορεί να ευημερήσει χωρίς τη γνώση του μεγαλείου του πνεύματος. Το Λάβαρο της Ειρήνης θα ανοίξει τις πύλες σ΄ένα καλύτερο Μέλλον…»