Αν ο Νέος Κόσμος είναι παρών, αφανής ακόμα στους πολλούς, η πλανητική κρίση δεν είναι απλώς παρούσα αλλά και ολοφάνερη πλέον και στους πιο ανέμελους. Τα σημάδια της είναι πολλά και κανείς εχέφρων άνθρωπος δεν μπορεί να τα αγνοήσει. Όλα αυτά που συμβαίνουν, όπως και όσα θα συμβούν, έχουν προβλεφθεί και καταγραφεί στα κείμενα της Άγκνι Γιόγκα ήδη από τις αρχές του εικοστού αιώνα.
Οι αναφομοίωτες νέες εν έργειες μαζί με την στρεβλή ανθρώπινη σκέψη προκαλούν τη μανία των στοιχείων της φύσης που γίνονται αχαλίνωτα δημιουργώντας χαοτικές καταστάσεις με κάθε είδους ολέθρια αποτελέσματα. Και δεν είναι μόνο οι φυσικές καταστροφές αλλά και έξαρση ασθενειών που προσβάλλουν το νευρικό σύστημα αλλά και η αύξηση των περιστατικών παραφροσύνης.
Οι διάφορες επικίνδυνες καταστάσεις όχι μόνο έχουν υποδειχθεί αλλά έχουν επισημανθεί και οι αιτίες, οι οποίες μπορούν γενικά να υπαχθούν σε ό,τι συνιστά ανισορροπία και ανωμαλία της ανθρώπινης συμπεριφοράς.
Αναφερθήκαμε στην αρνητική πλευρά της πλανητικής ζωής, αλλά βέβαια υπάρχει και η θετική που εκπροσωπείται από εκείνες τις ανθρώπινες μονάδες, οι οποίες μπορούν να σκεφτούν με όρους ευρύτερους από το μικρό τους εγώ με τον στενό του περίγυρο, καθώς επίσης και πέρα από το περιορισμένο χρονικό όριο της προσωπικής τους ζωής. Υπάρχουν μεμονωμένα άτομα, όπως και ομάδες και συλλογικότητες που ανήκουν σ΄αυτή την κατηγορία ανθρώπων. Το ζήτημα ήταν πάντοτε κατά πόσον αυτή η κατηγορία επαρκεί για να αντισταθμίσει το κακό, ώστε να αποφευχθούν τα χειρότερα και να παγιωθεί ο Νέος Κόσμος. Ευτυχώς η δύναμη της καλής, ανιδιοτελούς σκέψης έχει πολύ μεγάλη δύναμη κι έτσι μπορούμε να αισιοδοξούμε. Άλλωστε, ο Νέος Κόσμος δεν θα ισχύσει συγχρόνως, παντού και για όλους, παρά μόνο εκεί όπου θα υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες.
Ας δούμε λοιπόν μερικές από αυτές τις συνθήκες.
«Ας δεχτούμε την αγάπη ως ώθηση για την επέκταση της συνειδητότητας. Χωρίς αγάπη η καρδιά δεν αναφλέγεται. Δεν αυτοθυσιάζεται, δεν γίνεται ανίκητη. Έτσι, ας δώσουμε την ευγνωμοσύνη μας σε κάθε φορέα αγάπης- βρίσκεται στα σύνορα του Νέου Κόσμου, όπου το μίσος και η αδιαλλαξία έχουν καταργηθεί. Το μονοπάτι της αγάπης είναι η ένταση της κοσμικής ενέργειας. Έτσι οι άνθρωποι θα βρουν τη θέση τους στον Κόσμο…»
Όπου λοιπόν πρυτανεύει το μίσος και η αδιαλλαξία, εκεί στεγάζονται τα άντρα του κακού και της οπισθοδρόμησης. Είναι όργανα του σκότους, που τώρα ενδυναμώνονται από την πνοή της κακότητας για να εμποδίσουν ακριβώς την ευδοκίμηση του Νέου Κόσμου. Η μισαλλοδοξία όμως είναι αντίθετη σ΄αυτόν, γιατί στον Νέο Κόσμο όλα πρέπει να κατευθύνονται στο Καλό. Αυτοί που υψώνουν τείχη, φραγμούς και σύνορα δεν ανήκουν στην επικράτεια του Φωτός. Επομένως, είναι εχθροί του Νέου Κόσμου. Επειδή ακριβώς ο Νέος Κόσμος θα καταλύσει τα στεγανά όχι μόνο μεταξύ των ανθρώπων αλλά και μεταξύ των κόσμων. Κυρίως θα καταλύσει το φράγμα ανάμεσα στην ορατή και στην αόρατη σφαίρα. Αυτή είναι ίσως η πιο μεγάλη αλλαγή, η οποία θα μεταμορφώσει εκ βάθρων τη γήινη ύπαρξη.
Είναι τόσο ουσιώδης η νέα κατάσταση ώστε να δηλώνεται ότι: «Ονομάζουμε Νέο Κόσμο τη σύλληψη του αόρατου κόσμου, έστω και σ΄ένα πρωταρχικό στάδιο.» Οι αρνητές του αόρατου κόσμου δεν έχουν θέση στον Νέο Κόσμο, επειδή ακριβώς η νέα συνειδητότητα είναι υπεργήινης αντίληψης. Και κεντρικό σημείο αυτής της αντίληψης είναι η κατανόηση και αποδοχή της Ιεραρχίας. Η Ιεραρχία του Φωτός είναι ο Θεματοφύλακας και Καθοδηγητής του Μέλλοντος. Έτσι, οι αρνητές της αρνούνται το Μέλλον. Γι΄αυτό μάχονται λυσσασμένα για τη συντήρηση του παλιού ενάντια στο νέο. Όμως:
«Το μέλλον της ανθρωπότητας, το μέλλον του Κόσμου –υπάρχει τίποτε ιερότερο; …»
Πολλοί δεν θέλουν να θυμούνται τι παθαίνει όποιος γυρίζει και κοιτάζει πίσω. Δεν θέλουν να θυμούνται τι συνέβη στη «γυναίκα του Λωτ». Ίσως βαυκαλίζονται με την ιδέα ότι είναι απλώς ένας μύθος. Και πάλι όμως τους διαφεύγει ότι οι μύθοι είναι σύμβολα πραγματικοτήτων. Έτσι, δυστυχώς:
«Πολλές στήλες άλατος είναι σπαρμένες πάνω στην επιφάνεια της γης. Δεν στράφηκε πίσω μόνο η γυναίκα του Λωτ, είναι αναρίθμητοι εκείνοι που κοίταξαν πίσω…»
Όπως και να ΄χει όμως, τίποτε δεν μπορεί να σταματήσει την προέλαση της Νέας Πραγματοποίησης. Καταφθάνει ακάθεκτη κομίζοντας μια νέα Γνώση, μια νέα Συνειδητότητα, μια νέα Κουλτούρα. Απειροσύνη, Ιεραρχία, ενότητα των κόσμων είναι οι ακρογωνιαίοι λίθοι του Νέου Κόσμου που θα προβάλει από τα συντρίμια του παλιού. Έρχεται με ακατάβλητη δύναμη γιατί ο κόσμος αναγεννιέται πάνω στην αρχή του Πυρός, του πιο ισχυρού και δημιουργικού στοιχείου.