«Πάντα ρει και ουδέν μένει» -η γνωστή ρήση του Ηράκλειτου είναι σήμερα μια γενικά αποδεκτή κοινοτοπία, και αυτή η αέναη ροή και μεταβολή δεν ισχύει μόνο για τα πράγματα του αντικειμενικού κόσμου αλλά, πρωτίστως, για την εσωτερική ζωή των πλασμάτων, τη συνειδητότητά τους. Άλλωστε, για τον στοχαστικό άνθρωπο είναι ακριβώς αυτή η πραγματικότητα, η εκδηλωμένη όψη του απόλυτου μυστηρίου της ζωής που προκαλεί όλες τις μεταβολές. Κανένα πράγμα λοιπόν δεν είναι όμοιο σε δύο διαφορετικές στιγμές, όπως ακριβώς διαφοροποιείται η συνειδητότητα σε κάθε στιγμή.
Έτσι, ο Κόσμος, η Φύση, υπόκειται σε διαρκή μεταβολή, έστω κι αν δεν την αντιλαμβάνονται οι φυσικές αισθήσεις. Όλοι το γνωρίζουν αυτό. Ίσως όμως αν μη σκέφτονται όλοι ότι, πέρα από την κανονική μεταβλητότητα, υπάρχουν κομβικά σημεία μεγάλων και έντονων αλλαγών που ανατρέπουν τη γνωστή τάξη πραγμάτων. Όπως έχουμε πει, οι μεγάλες ανατροπές μπορεί να έρθουν σε κανονικά και καθορισμένα διαστήματα, ή εκτός προγράμματος λόγω ανώμαλης πορείας κάποιας οντότητας –ανθρώπου, ομάδας, λαού ή ανθρωπότητας.
Ο πλανήτης Γη βρίσκεται ακριβώς τώρα μπροστά σε μια μεγάλη αλλαγή, η οποία είναι προκαθορισμένη από κοσμικούς παράγοντες και σημαδεμένη στους χάρτες του ουρανού. Έρχεται μια Νέα Εποχή που έχει προλεχθεί και διακηρυχτεί εδώ και αιώνες πολλούς από τους επαγρυπνούντες Επαϊοντες του κόσμου μας.
Όλες οι κοσμικές αλλαγές γίνονται πάντοτε με την προοπτική αναβάθμισης των όρων της ζωής και βελτίωσης των υφιστάμενων μορφών και δομών. Έπειτα από όσα έχουμε πει τώρα, αλλά και παλιότερα, καθένας αντιλαμβάνεται ότι η αλλαγή της ζωής μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο από τη συνειδητότητα του ανθρώπου. Από την κατανόηση, αναβάθμιση και προσπάθεια του ανθρώπινου πνευματικού δυναμικού, και δεν γίνεται μηχανικά, ούτε επιβάλλεται έξωθεν. Έχει απόλυτη σημασία η συνειδητοποίηση της κρισιμότητας των καιρών και της ανάγκης σύμφωνης δράσης που υπαγορεύεται από την κατανόηση πως «ό,τι δεν μετα-στρέφεται κατά-στρέφεται».
Η καταστροφή είναι επιδίωξη των σκοτεινών. Οι δυνάμεις του Φωτός υπηρετούν πάντοτε τη δόμηση, τη δημιουργία. Όλη η πλανητική ζωή χρειάζεται ανασυγκρότηση. Οι παλιές, φθαρμένες δομές πρέπει να αντικατασταθούν από νέες, ωραιότερες δομές, οι οποίες θα εγκαθιδρύσουν πάνω στη Γη τρόπους ύπαρξης που ισχύουν σε ανώτερους κόσμους. Η Πύρινη Εποχή είναι Εποχή με βασικό γνώρισμα τη δυναμική παρουσία της πνευματικότητας που θ΄αφήσει πίσω τη σκοτεινή υλιστικότητα που σφυρηλάτησε ισχυρά δεσμά, τα οποία αλυσόδεσαν τον άνθρωπο στη φυλακή του πυκνού φυσικού κόσμου.
Όμως, τόσο οι αλυσίδες όσο και η απελευθέρωση από αυτές είναι καταστάσεις που διαμορφώνονται μέσα στη συνειδητότητα, είναι καταστάσεις της συνειδητότητας και μόνο. Έτσι, ο Νέος Κόσμος δεν μπορεί παρά να είναι αποτέλεσμα μιας νέας, διαφορετικής συνειδησιακής ποιότητας. Επομένως, ο Νέος Κόσμος, προϋποθέτει την παρουσία ενός Νέου Ανθρώπου. Με άλλα λόγια, μιας νέας νοοτροπίας. Πραγματικά, τίποτε άλλο δεν μπορεί να μεταλλάξει τις συνθήκες της ζωής. Κατά συνέπεια, η Νέα Ζωή θα ισχύσει μόνο για τους ανθρώπους εκείνους, οι οποίοι την ενστερνίζονται και την υποστηρίζουν. Όπως έχει λεχθεί παραστατικά, «δεινόσαυροι και κένταυροι με ουρές δεν πρόκειται να μπουν στον Νέο Κόσμο»!
Ο Νέος Κόσμος θα ανήκει αποκλειστικά στη νέα φυλή, ενώ ο εκφυλισμός είναι ο κλήρος της απερχόμενης φυλής. Και όπως συμβαίνει πάντοτε, οι δύο νοοτροπίες θα συγκρουστούν ισχυρά –και ήδη συγκρούονται, αφού οι εκπρόσωποι της νέας φυλής αυξάνονται, διάσπαρτοι σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Αυτή η σύγκρουση του παλιού με το νέο ισχύει ανά τους αιώνες και σε όλες τις Εποχές.
Μιλώντας για «σύγκρουση», ας μη φανταστεί κανείς κάποια βίαιη κατάκτηση. Δεν είναι αυτός ο τρόπος έκφρασης της νέας φυλής: «… Είναι λάθος να πιστεύουν πως η κατάκτηση έχει οποιαδήποτε σχέση με την αποστολή του Νέου Κόσμου. Είτε πρόκειται για κατάκτηση χωρών είτε για μια ιδιαίτερη τάξη ανθρώπων, αυτό ανήκει στους τρόπους της σκέψης που φεύγει. Στη διαδικασία της εξέλιξης είναι δυνατόν να λαμβάνει κανείς υπόψη του μόνο την άνοδο της συνειδητότητας που θεμελιώνεται πάνω στην ελευθερία των δυνατοτήτων…»
Ο σκληρός μόχθος της Κοινότητας έχει ετοιμάσει για την ανθρωπότητα το δώρο της ωραίας νέας ζωής. «… Η ώθηση προς αυτό θα δοθεί όχι από κοσμικά φαινόμενα, αλλά από το ρεύμα της σκέψης…». Η ανοιχτή, δεκτική συνειδητότητα είναι ο κληρονόμος αυτού του δώρου. Η πόρτα δεν είναι κλειστή για κανέναν, αλλά μόνον η ελεύθερη βούληση αποφασίζει: «Όστις εθέλει οπίσω Μου ελθείν…». Έτσι μιλάει πάντα ο Ερχόμενος. Εκείνα, όμως που λέγονται και γράφονται, ότι από κάποια εξωπλανητική βούληση και ως δια μαγείας θα μεταμορφωθούν όλοι οι άνθρωποι σε αγγέλους, δεν είναι μόνον ανόητες γελοιότητες αλλά και βλαβερές διαδόσεις που καλλιεργούν την ανευθυνότητα σε οκνηρούς και άβουλους ανθρώπους.
Κι ενώ η διασπορά ψευδών ειδήσεων είναι κακοήθης πράξη, η κοινοποίηση των πραγματικών δεδομένων είναι ιερή υποχρέωση καθενός που γνωρίζει κάτι. Οφείλουμε λοιπόν να μεταδίδουμε τις πολύτιμες πληροφορίες με όποιο τρόπο μπορούμε, γιατί αυτές οι ενέργειες πρέπει να κυκλοφορούν.