Ο Τροχός του Χρόνου στην αιώνια περιστροφή του μας έφερε για μια ακόμη φορά στην ώρα της θερινής διακοπής των εργασιών της ομάδας μας.

Όμως, αν και θα σταματήσει για λίγο η ομαδική δραστηριότητα, αυτό δεν σημαίνει ότι θα σταματήσει και η ατομική προσπάθεια, γιατί το συνεχές ρεύμα της επαφής με τη Διδασκαλία δεν μπορεί να διακοπεί. Άλλωστε, ποια μεγαλύτερη χαρά υπάρχει από αυτή την επαφή; Αληθινά, η αποστασιοποίηση από τη Διδασκαλία δημιουργεί ένα δυσβάστακτο και οδυνηρό κενό στην ψυχή. Αληθινά, το πνεύμα λιμοκτονεί χωρίς τη συνεχή τροφοδότησή του. Αληθινά, δεν υπάρχει καλύτερη πνευματική τροφή από τη Διδασκαλία του Φωτός.

Καθένας που έχει γνωρίσει τη Διδασκαλία και έχει καταλάβει την ομορφιά και τη δύναμή της αισθάνεται την ανάγκη να βυθίζει την ύπαρξή του στο πύρινο ρεύμα της. Κι έχει επίσης καταλάβει ότι του έχει δοθεί ως άριστο μέσο ανάπτυξης και εξευγενισμού της συνειδητότητάς του –του πρώτιστου καθήκοντος της παρουσίας του εδώ, στη Γη. Γι΄αυτό καμία ανεμελιά δεν μπορεί να επισκιάσει την ενασχόληση με τη Διδασκαλία. Η καθημερινή ιερή διασύνδεση θα φορτίζει τις μπαταρίες της ψυχής και θα κρατάει άσβηστο το πυρ της προσπάθειας.

Και μια συμβουλή: Αν κάποια εδάφια της Διδασκαλίας φαίνονται δυσνόητα, ας μη σταθεί κανείς σ΄αυτά τώρα. Υπάρχει τόση αφθονία πολύτιμου υλικού απόλυτα κατανοητού που προσφέρεται σε όλους για να τους δώσει πνευματική ανάταση και ώθηση.

Ας αποχαιρετιστούμε λοιπόν με μερικές ευτυχισμένες σκέψεις.

Έχω χαρά γιατί υπάρχω και αυτό, η ίδια η ύπαρξη είναι απόλαυση. Ό,τι δυσάρεστο κι αν μου συμβεί, ή συμβαίνει, είναι παροδικό, ενώ η ύπαρξή μου είναι χωρίς τέλος.

Έχω χαρά γιατί στη μεγάλη πορεία μου μέσα στην αιωνιότητα συντροφεύομαι από Φίλους και Οδηγούς.

Έχω χαρά γιατί δεν είμαι μια τραγική τυχαιότητα  σ΄ένα άπειρο Σύμπαν, αλλά συμμέτοχος και συνδημιουργός.

Έχω χαρά γιατί υπάρχει η Ιεραρχία του Φωτός, η εξασφάλιση της σωτηρίας και της ανόδου μου.

Έχω χαρά γιατί μου δόθηκε το πιο ανεκτίμητο, η Διδασκαλία της Ζωής, η Διδασκαλία της ευτυχισμένης ψυχοπορείας.

Έχω χαρά γιατί διακρίνω τις πύλες των Ανώτερων Κόσμων, τις πύλες της Απειροσύνης, τις πύλες της Ευδαιμονίας.

Έχω χαρά γιατί ο Κόσμος είναι ωραίος, η Κοσμική Νομοτέλεια είναι ωραία, η Κοσμική Διδασκαλία είναι ωραία!

Και τι δίνω ως αντίτιμο σε όλα αυτά τα πλούτη; Αγάπη, ευγνωμοσύνη και αγωνιστικότητα –το εισιτήριό μου για το ατέρμονο διαστημικό Ταξίδι…

Καλό Καλοκαίρι, Χαρούμενο Καλοκαίρι, Αποδοτικό Καλοκαίρι!